สมเด็จพระอภิสิริสุคนธามหาสังฆราชาธิบดี (บัวร์ กรี)

สมเด็จพระอภิสิริสุคนธามหาสังฆราชาธิบดี (บัวร์ กรี) (เขมร: សម្តេចព្រះអភិសិរីសុគន្ធា មហាសង្ឃរាជាធិបតី បួរ គ្រី) (11 มกราคม พ.ศ.2488 - ปัจจุบัน) ทรงเป็นสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 8 คณะธรรมยุติกนิกาย ในราชอาณาจักรกัมพูชา และทรงดำรงสมณศักดิ์อยู่ในปัจจุบัน

สมเด็จพระอภิสิริสุคนธามหาสังฆราชาธิบดี (บัวร์ กรี จนฺทคิริโก)
สมเด็จพระสังฆราชกัมพูชา ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย
ดำรงพระยศ	พ.ศ. 2534 – ปัจจุบัน (34 ปี 7 เดือน 1 วัน)
สถาปนา	พ.ศ. 2534 วัดปทุมวดีราชวราราม
ก่อนหน้า	สมเด็จพระสังฆราช (ฮี เจีย)
พรรษา	62
สถิต	วัดปทุมวดีราชวราราม
นิกาย	ธรรมยุติกนิกาย
ประสูติ	11 มกราคม พ.ศ. 2488 (80 ปี) จังหวัดพระตะบอง บัวร์ กรี
พระชนก	บัวร์ วาน
พระชนนี	เจีย ชวน

ช่วงต้นพระชนม์ชีพ

ประสูติในแขวงพระตะบอง และทรงอุปสมบทเป็นพระภิกษุในปี พ.ศ. 2506 ได้รับพระฉายานามทางธรรมในภาษาบาลีว่า จนฺทคิริโก ช่วงปฐมวัยในสมณเพศ ทรงอุทิศพระองค์ในการศึกษาพระไตรปิฎกภาษาบาลี ต่อมาได้ทรงดำรงตำแหน่งเลขานุการฝ่ายจิตวิญญาณแห่งแม่น้ำโขง และได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดแห่งหนึ่งบริเวณชายแดนไทย–กัมพูชา

การลี้ภัยประเทศฝรั่งเศส

ภายหลังการเรืองอำนาจของเขมรแดงในปี พ.ศ. 2518 ประเทศกัมพูชาตกอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ยากและความรุนแรง การดำรงอยู่ของคณะสงฆ์กัมพูชาจึงตกอยู่ในภาวะวิกฤติ พระองค์ทรงสามารถลี้ภัยมายังประเทศฝรั่งเศสได้ในปี พ.ศ. 2519 และในปีถัดมา พ.ศ. 2520 ได้ทรงสถาปนาสมาคมพุทธศาสนิกชนเขมร (Association Bouddhique Khmer) ขึ้น พร้อมด้วยหมู่พระภิกษุและคฤหัสถ์ชาวเขมรผู้ลี้ภัย ต่อมาพระพุทธศาสนิกชนได้ขยายตัวขึ้น จนนำไปสู่การก่อตั้งวัดเขมราราม (Vatt Khémararam) ณ เมืองเกรเตย์ (Créteil) ชานกรุงปารีส ในปี พ.ศ. 2523 และในปี พ.ศ. 2525 ทรงสถาปนามูลนิธิ “ความช่วยเหลือพุทธสากล” (Secours Bouddhique International) ซึ่งเป็นองค์การการกุศลอิสระจากวัด เพื่อช่วยเหลือผู้ลี้ภัยจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

การได้รับการสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราช

สมเด็จพระนโรดม สีหนุ ทรงสถาปนาขึ้นดำรงสมณศักดิ์ “สมเด็จพระองค์ครู” (เขมร: សម្តេចព្រះអង្គគ្រូ) ในปี พ.ศ. 2530 และภายหลังการลงนามในความตกลงสันติภาพกรุงปารีส เมื่อปี พ.ศ. 2534 พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ได้ทรงสถาปนาให้ทรงดำรงตำแหน่งประมุขคณะธรรมยุติกนิกายแห่งราชอาณาจักรกัมพูชา พร้อมถวายพระสมณศักดิ์เป็นที่ “สมเด็จพระสุคนธาธิบดี” (เขมร: សម្តេចព្រះសុគន្ធាធិបតី)

พระกรณียกิจด้านสังคมและศาสนา

ภายหลังจาก พ.ศ. 2534 เสด็จกลับสู่ราชอาณาจักรกัมพูชาโดยเสมอ เพื่อทรงมีพระกรณียกิจในการฟื้นฟูและพัฒนาสถานศึกษาและวัดในคณะธรรมยุติกนิกาย ซึ่งปัจจุบันมีวัดธรรมยุติกว่า 150 แห่งทั่วประเทศ ในปี พ.ศ. 2538 ทรงสถาปนา สถาบันพุทธศาสนา พระสีหนุธรรมาธิราช (Preah Sihanouk Dhammadhiraj Buddhist Institute) โดยมีพระราชประสงค์เพื่อให้การศึกษาและอบรมวิชาชีพแก่เยาวชนยากไร้ของกัมพูชา ฟื้นฟูพระธรรมวินัย และปลูกฝังวัฒนธรรมประเพณีเขมรแก่เยาวชนกัมพูชา ยังทรงมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมบทบาทของพระสงฆ์ในการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์ ทรงเข้าร่วมอภิปรายในเวทีนานาชาติด้านสาธารณสุข และส่งเสริมให้วัดเป็นศูนย์กลางในการให้ความรู้แก่ประชาชน นอกจากนี้ ยังทรงมีพระกรณียกิจในการรณรงค์ป้องกันการติดยาเสพติดและบุหรี่ในประเทศกัมพูชาอีกด้วย

เฉลิมพระนาม

ใน พ.ศ. 2550 ฐานะที่ทรงดำรงตำแหน่งเป็นสมเด็จพระสังฆราชแห่งคณะธรรมยุติกนิกาย พระสมณศักดิ์อย่างเป็นทางการของพระองค์คือ: สมเด็จพระอภิสิริสุคนธามหาสังฆราชาธิบดี (บาลี: Abhisirī Sugandhā Mahāsangharājādhipati) (เขมร: សម្តេចព្រះអភិសិរីសុគន្ធា មហាសង្ឃរាជាធិបតី) ซึ่งมีความหมายว่า “ผู้ทรงไว้ซึ่งบุญญาธิการอันสูงส่งและศีลาจารวัตรอันบริสุทธิ์ เป็นสังฆราชาธิบดีผู้เป็นใหญ่” ในการติดต่อเป็นลายพระหัตถ์กับสมเด็จพระนโรดม สีหนุ พระองค์ทรงใช้นามย่อในคำลงท้ายว่า: สมเด็จพระสังฆราช (เขมร: សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ)^[1]

สมณศักดิ์

• พ.ศ. 2530 เป็น สมเด็จพระองค์ครู
• พ.ศ. 2534 เป็น สมเด็จพระสุคนธาธิบดี สมเด็จพระสังฆราชฝ่ายธรรมยุติกนิกาย
• พ.ศ. 2550 เป็น สมเด็จพระอภิสิริสุคนธามหาสังฆราชาธิบดี กิตติอุทเทศบัณฑิต สมเด็จพระสังฆราชฝ่ายธรรมยุติกนิกาย