สังยุตตนิกาย

สังยุตตนิกาย ("หมวดคำสอนรวบรวมจัดเข้าเป็นกลุ่ม") เป็นชุมนุมพระสูตร^[ก]ลำดับที่สามจากห้าหมวดของพระสุตตันตปิฎก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระไตรปิฎก (แปลว่า "ตะกร้าสามใบ") อันเป็นคัมภีร์ซึ่งรวบรวมพระธรรมของพุทธศาสนาเถรวาท

คัมภีร์หลักในพระพุทธศาสนา พระไตรปิฎกเถรวาท ๔๕ เล่ม
		พระวินัยปิฎก
		คัมภีร์ สุตตวิภังค์ คัมภีร์ ขันธกะ คัมภีร์ ปริวาร
		พระสุตตันตปิฎก
		คัมภีร์ ทีฆนิกาย คัมภีร์ มัชฌิมนิกาย คัมภีร์ สังยุตตนิกาย
		คัมภีร์ อังคุตตรนิกาย คัมภีร์ ขุททกนิกาย
		พระอภิธรรมปิฎก
		สงฺ วิภงฺ ธา ปุ. กถา ยมก ปัฏฐานปกรณ์

เนื่องจากมีการย่อข้อความบางส่วน จึงทำให้จำนวนพระสูตรทั้งหมดนั้นคลางแคลง มีพระสูตรเท่าที่ปรากฏ จำนวน 2,752 สูตร แต่อรรถกถาพระวินัยว่ามี 7,762 สูตร บรรณาธิการของสมาคมบาลีรวบรวมว่ามี 2,904 สูตร จากการศึกษาของรูเพิร์ด เก็บทลิน พบว่าชุมนุมพระสูตรฉบับภาษาพม่าและภาษาสิงหลมีทั้งหมด 2,854 สูตร และ 7,656 สูตรตามลำดับ และจากการคำนวณของเขาพบว่ามี 6,696 สูตร แต่ชุมนุมพระสูตรในฉบับภาษาไทยยังไม่ชัดเจน^[1]

ชุมนุมพระสูตรแบ่งออกเป็นห้าวรรค (หรือหมวดต่าง ๆ) วรรคแต่ละบทยังแบ่งออกเป็นสังยุต (หรือบทต่าง ๆ) ซึ่งแต่ละบทจะมีชุมนุมพระสูตรแต่ละหัวข้อที่เกี่ยวข้องกัน

หมายเหตุ

1. ในพระสูตรของพระสุตตันตปิฎกเรียกว่า นิกาย ซึ่งหมายความว่าหมู่ของพระสูตรหรือชุมนุมพระสูตร