สาทิตย์ วงศ์หนองเตย

สาทิตย์ วงศ์หนองเตย (เกิด 23 เมษายน พ.ศ. 2504) ชื่อเล่น ตาล เป็นนักการเมืองชาวไทย อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี อดีตกรรมการบริหารพรรคประชาธิปัตย์ และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดตรัง หลายสมัย

สาทิตย์ วงศ์หนองเตย ม.ป.ช., ม.ว.ม.
สาทิตย์ ในปี พ.ศ. 2552
รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 20 ธันวาคม พ.ศ. 2551 – 8 สิงหาคม พ.ศ. 2554 (2 ปี 7 เดือน 19 วัน)
นายกรัฐมนตรี	อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
ก่อนหน้า	สุขุมพงศ์ โง่นคำ สุพล ฟองงาม
ถัดไป	สุรวิทย์ คนสมบูรณ์ กฤษณา สีหลักษณ์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	23 เมษายน พ.ศ. 2504 (64 ปี) อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง ประเทศไทย
พรรคการเมือง	ประชาธิปัตย์ (2529–2566)
คู่สมรส	สุพร วงศ์หนองเตย

ประวัติ

สาทิตย์ เกิดวันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2504 ที่อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง เป็นบุตรนายประสิทธิ์ นางสมปอง วงศ์หนองเตย เป็นชาวไทยเชื้อสายจีนฮากกาหรือแคะ โดยบรรพบุรุษมาจากเมืองหลินชวน มณฑลเจียงซี^[1] มีน้องชายคือสาวุฒิ วงศ์หนองเตย เป็นผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงานภาค 9 (ฝ่ายนายจ้าง^[2] และนายสาทร วงศ์หนองเตย

สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษา จากโรงเรียนวิเชียรมาตุ ระดับปริญญาตรี สาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เมื่อปี พ.ศ. 2525 และระดับปริญญาโท คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (เกียรตินิยมอันดับ 1) เมื่อปี พ.ศ. 2535

การทำงาน

ข้าราชการการเมือง

สาทิตย์ เคยดำรงตำแหน่งเลขานุการรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี (อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ) ในสมัยรัฐบาลชวน 2 (พ.ศ. 2540 - พ.ศ. 2543) ต่อมาในปลายปี พ.ศ. 2551 พรรคประชาธิปัตย์สามารถเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาลสาทิตย์ ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี^[3] รับผิดชอบดูแลสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี กรมประชาสัมพันธ์ สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา และบริษัท อสมท. จำกัด (มหาชน)

ในปี พ.ศ. 2552 สื่อมวลชนประจำทำเนียบได้ตั้งฉายาให้รัฐบาลและรัฐมนตรี โดยสาทิตย์ ได้รับฉายาว่า "กริ๊ง...สิงสื่อ" อันเนื่องมาจากการโทรศัพท์ถึงสื่อมวลชนเพื่อชี้นำทิศทางการนำเสนอข่าวหลายครั้ง^[4]

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

สาทิตย์ วงศ์หนองเตย ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาแล้ว 7 สมัย คือ

1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2538 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
2. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2539 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
3. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2544 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
4. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2548 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
5. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2550 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
6. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2554 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
7. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2562 จังหวัดตรัง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์

กรรมการพรรคการเมือง

สาทิตย์ เคยดำรงตำแหน่งโฆษกพรรคประชาธิปัตย์ ช่วง ปี พ.ศ. 2541 - พ.ศ. 2544 และในปี พ.ศ. 2554 ได้ดำรงตำแหน่งเป็นกรรมการบริหารพรรคประชาธิปัตย์^[5] ต่อมาได้ลาออกจากตำแหน่งกรรมการบริหารพรรค เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2556^[6] เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองกับกลุ่มกปปส.

ตำแหน่งอื่น

สาทิตย์ เคยได้รับแต่งตั้งเป็นประธานคณะกรรมการประสานงานพรรคร่วมฝ่ายค้าน (ประธานวิปฝ่ายค้าน) ปี พ.ศ. 2548 - 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ต่อมาภายหลังการเลือกตั้ง 23 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และมีการจัดตั้งรัฐบาลสมัคร สุนทรเวช พรรคประชาธิปัตย์ที่เป็นฝ่ายค้านพรรคเดียวได้ประกาศจัดตั้ง รัฐบาลเงา ขึ้น ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 และสาทิตย์ ได้รับเลือกจากที่ประชุมพรรค ให้ทำหน้าที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเงา^[7]

วิกฤตการณ์การเมืองไทย พ.ศ. 2556–2557

ในวิกฤตการณ์การเมืองไทย พ.ศ. 2556–2557 สาทิตย์เป็นหนึ่งใน 9 สส.พรรคประชาธิปัตย์ที่ลาออกจากการเป็นสมาชิกพรรคและกรรมการบริหารพรรค และเข้าเป็นหนึ่งในแกนนำ กปปส. โดยมีบทบาทเป็นผู้ดูแลเรื่องการจัดการชุมนุมและการบริหารเวทีปราศรัยทั้งหมด จนถูกเรียกขานว่าเป็น "ผู้ใหญ่บ้านราชดำเนิน" หรือ "ผู้ใหญ่สาทิตย์" เช่นเดียวกับสุเทพ เทือกสุบรรณ ซึ่งถูกเรียกขานว่า "กำนันสุเทพ" หรือ "ลุงกำนัน" อีกทั้งเมื่อมีการเคลื่อนไหวผู้ชุมนุมไปตามที่ต่างๆ สาทิตย์ไม่เคยไปเลยซึ่งต่างจากแกนนำคนอื่นๆ เนื่องจากต้องดูแลสถานที่ชุมนุมหลัก^[8]

ในวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 จากการชุมนุมในครั้งนี้ ศาลอาญาอนุมัติหมายจับแกนนำ กปปส. รวม 43 คน ผู้ต้องหาคดีกบฏ และความผิดอื่น รวม 8 ข้อหา เพื่อติดตามตัวมาดำเนินกระบวนการตามกฎหมาย โดยสาทิตย์เป็นผู้ต้องหาหมายเลขที่ 2^[9][10]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[11]
• พ.ศ. 2547 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[12]