สุลต่านมูฮัมมัด ชะฮ์แห่งบรูไน

สุลต่านมูฮัมมัด ชะฮ์ (มลายู: Muhammad Shah, พระนามตอนพระราชสมภพ อาวังกู อาลัก เบอตาตาร์ (Awangku Alak Betatar); สวรรคต ป. ค.ศ. 1402)^[1] เป็นผู้สถาปนารัฐสุลต่านบรูไนและเป็นสุลต่านองค์แรกที่ปกครองใน ค.ศ. 1368 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1402^[3][1] ลำดับวงศ์ตระกูลของมูฮัมมัด ชะฮ์ยังไม่เป็นที่กระจ่าง^[4][3] พระองค์เข้ารีตอิสลามในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และใช้พระนามใหม่เป็นสุลต่านมูฮัมมัด ชะฮ์ ผู้ปกครองบรูไนในยุคหลังได้รับการเรียกข่านเป็นสุลต่าน^[5]

มูฮัมมัด ชะฮ์ محمد شاه
สุลต่านบรูไน
ครองราชย์	ค.ศ. 1363/68–1402[1]
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	อับดุล มาจิด ฮัซซัน
ประสูติ	อาวัง อาลัก เบอตาตาร์
สวรรคต	ป. ค.ศ. 1402[1]
คู่อภิเษก	ปูเตอรี ดายัง ปีไง[2]
พระราชบุตร	เจ้าหญิงรัตนา เดวี สุลต่านอับดุล มาจิด ฮัซซัน
พระรัชกาลนาม ราจา อาวังกู อาลัก เบอตาตาร์
พระราชบิดา	สุลต่านอิบราฮิม ชะฮ์
ศาสนา	อิสลามนิกายซุนนี

ชีวิตส่วนพระองค์

อาวังกู อาลัก เบอตาตาร์ กับอาวังกู เซอเมาน์ (Awangku Semaun) พระเชษฐา/อนุชาร่วมพระราชบิดา เป็นสองพระองค์ในพี่น้อง 14 พระองค์ที่พระราชสมภพจากพระราชบิดา^[6] เดวา เออมัซ กายางัน (Dewa Emas Kayangan) และสตรีชาวมูรุตจากลิมบัง^[7] เดวา เออมัซ กายางันได้ออกเดินทางตามหาโคพันธุ์พิเศษชื่อ เติมบาเดา เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพระมเหสีขณะที่พระนางกำลังตั้งพระครรภ์^[8] ในระหว่างการเดินทาง พระองค์สมรสกับสตรีในสี่หมู่บ้าน มีบุตรด้วยกัน และในที่สุดก็มีพี่น้อง 14 พระองค์ตามที่กล่าวถึง เมื่อพบ "เติมบาเดา" แล้ว เดวา เออมัซ กายางันจึงตัดสินใจขึ้นสวรรค์ โดยพระองค์เป็นที่รู้จักในพระนาม บาตารากาลาดีกายางัน^[9] อาวังกู อาลัก เบอตาตาร์ ขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์บรูไนองค์แรก แม้ว่าจะไม่เป็นโอรสหัวปีก็ตาม^[10]

รัชสมัย

ตำนาน