อำเภอสนม

สนม เป็นอำเภอในจังหวัดสุรินทร์

อำเภอสนม
อำเภอ
การถอดเสียงอักษรโรมัน
• อักษรโรมัน	Amphoe Sanom
คำขวัญ:  ศาลปู่ตาคู่บ้าน ดอกจานงามตา ล้ำค่าผ้าพื้นเมือง ลือเลื่องประเพณี มากมีภูมิปัญญา ชาวประชามีน้ำใจ
แผนที่จังหวัดสุรินทร์ เน้นอำเภอสนม
พิกัด: 15°11′56″N 103°45′42″E
ประเทศ	ไทย
จังหวัด	สุรินทร์
พื้นที่
• ทั้งหมด	354.49 ตร.กม. (136.87 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2564)
• ทั้งหมด	43,542 คน
• ความหนาแน่น	122.83 คน/ตร.กม. (318.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์	32160
รหัสภูมิศาสตร์	3208
ที่ตั้งที่ว่าการ	ที่ว่าการอำเภอสนม หมู่ที่ 2 ถนนศรีสนม ตำบลสนม อำเภอสนม จังหวัดสุรินทร์ 32160
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ที่ตั้งและอาณาเขต

อำเภอสนมมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอท่าตูมและอำเภอรัตนบุรี
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอรัตนบุรีและอำเภอโนนนารายณ์
• ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอสำโรงทาบ อำเภอศีขรภูมิ และอำเภอจอมพระ
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอท่าตูม

ประวัติ

ท้องที่อำเภอสนมเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลแคน และตำบลสนม อำเภอรัตนบุรี ปี พ.ศ. 2490 พื้นที่ 6 หมู่บ้านของตำบลสนม กับ 3 หมู่บ้านของตำบลรัตนบุรี ขอแยกออกเป็น ตำบลน้ำเขียว^[1] และปี พ.ศ. 2496 ตำบลแคนมีมากถึง 27 หมู่บ้านและตำบลสนมมีหมู่บ้านกว่า 23 หมู่บ้าน พื้นที่กว้างขวาง จึงแยก 16 หมู่บ้านออกจากตำบลแคน ตั้งเป็น ตำบลนานวน และแยก 10 หมู่บ้านออกจากตำบลสนม ตั้งเป็น ตำบลหนองระฆัง^[2] ในปี พ.ศ. 2504 ได้แยก 4 หมู่บ้านของตำบลน้ำเขียวรวมกับ 3 หมู่บ้านของตำบลสนม ตั้งเป็น ตำบลโพนโก^[3]

ปี พ.ศ. 2514 ทางราชการได้เห็นว่าพื้นที่ทั้ง 5 ตำบล ได้แก่ ตำบลแคน ตำบลสนม ตำบลนานวน ตำบลโพนโก และตำบลหนองระฆัง ของอำเภอรัตนบุรี เนื่องจากสภาพพื้นที่ห่างไกลคมนาคม เจ้าหน้าที่ของรัฐออกตรวจตราและเยี่ยมเยียนราษฎรไม่ทั่วถึง เป็นชุมชนที่มีแนวโน้มว่าจะมีความเจริญต่อไปในอนาคต และเพื่อเป็นการอำนวยความความสะดวก และให้บริการแก่ประชาชนในด้านต่างๆ สามารถแบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็นกิ่งอำเภอได้ จึงตั้งเป็น กิ่งอำเภอสนม^[4] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2514 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม ปีเดียวกัน

ปี พ.ศ. 2520 ได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอสนม^[5] พร้อมกับจัดตั้งสุขาภิบาลสนม ในพื้นที่ตำบลสนม^[6] ซึ่งเป็นที่ตั้งที่ว่าการอำเภอสนม สถานีตำรวจ ไปรษณีย์โทรเลข^[7] ต่อมาในปี พ.ศ. 2524 ได้แยกหมู่ 3 บ้านหัวงัว รวมกับอีก 6 หมู่บ้านของตำบลนานวน ตั้งเป็น ตำบลหัวงัว^[8] และแยกพื้นที่หมู่ 2 บ้านหนองอียอ รวมกับอีก 7 หมู่บ้านของตำบลหนองระฆัง ตั้งเป็น ตำบลหนองอียอ ในปี พ.ศ. 2534^[9] เป็นตำบลลำดับที่ 7 ของทางอำเภอสนม จนถึงปัจจุบัน

การแบ่งเขตการปกครอง

การปกครองส่วนภูมิภาค

อำเภอสนมแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 79 หมู่บ้าน ดังนี้

1.	สนม			(Sanom)			12 หมู่บ้าน
2.	โพนโก			(Phon Ko)			12 หมู่บ้าน
3.	หนองระฆัง			(Nong Rakhang)			8 หมู่บ้าน
4.	นานวน			(Na Nuan)			13 หมู่บ้าน
5.	แคน			(Khaen)			15 หมู่บ้าน[10]
6.	หัวงัว			(Hua Ngua)			8 หมู่บ้าน
7.	หนองอียอ			(Nong I Yo)			11 หมู่บ้าน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอสนมประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่

• เทศบาลตำบลสนม ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลสนม
• เทศบาลตำบลแคน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแคนทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลสนม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสนม (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลสนม)
• องค์การบริหารส่วนตำบลโพนโก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโพนโกทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลหนองระฆัง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองระฆังทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลนานวน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนานวนทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลหัวงัว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหัวงัวทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลหนองอียอ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองอียอทั้งตำบล

บุคคลที่มีชื่อเสียง

• พระมงคลวชิรคุณ (บุญทัน อคฺคเตโช) เจ้าอาวาสวัดกาพระคุณาราม ตำบลหัวงัว อำเภอสนม จังหวัดสุรินทร์ เจ้าคุณรูปแรกของคณะสงฆ์อำเภอสนม