A

A (ตัวใหญ่: A, ตัวเล็ก: a) คืออักษรและสระตัวแรกในอักษรละติน มีชื่อในภาษาอังกฤษว่า เอ ในขณะที่หลายภาษา เช่น ภาษาเยอรมัน ภาษาฝรั่งเศส ภาษาอิตาลี เรียกตามชื่อเดิมของอักษรนี้คือ อา /a/, /aː/ รูปพหูพจน์ในภาษาอังกฤษเขียนเป็น A's, As, as, หรือ a's^[1] อักษร A มีพัฒนาการมาตั้งแต่ยุคอียิปต์โบราณโดยมีหลักฐานในอักษรภาพไฮโรกลิฟฟิก และมีการหยิบยืมไปใช้ในวัฒนธรรมอื่นจนกระทั่งปัจจุบัน โดยยังคงไว้ซึ่งจุดเด่นนั่นคือ A เป็นตัวอักษรแรกของชุดตัวอักษรในภาษาเสมอ ใช้แทนเสียงสระ อา เอ หรือ แอ ที่ประกอบกับเสียงพยัญชนะ หรือใช้แทนเสียงสระอย่างเดียวก็ได้ นอกจากนั้นอักษร A ก็มีการเติมเครื่องหมายกำกับและได้รับการดัดแปลงไปหลายรูปแบบเพื่อการนำไปใช้เป็นอักขรวิธีในภาษาหนึ่ง ๆ

ประวัติ

อักษร A มีจุดเริ่มต้นมาจากอักษรภาพ (pictogram) จากรูปหัวของวัวในไฮโรกลิฟ หรืออักษรในยุคสำริด^[2]

ไฮโรกลิฟ หัวของวัว	อักษรยุคสำริด หัวของวัว	อักษรฟินิเชีย อะเลฟ	อักษรกรีก แอลฟา	อักษรอีทรัสคัน A	อักษรโรมัน A

ในช่วงประมาณ 1,600 ปีก่อนคริสตกาล อักษร A ของอักษรฟินิเชียได้พัฒนาเป็นรูปแบบเชิงเส้น ซึ่งเป็นพื้นฐานของรูปแบบการเขียน A ในเวลาต่อมา ชื่อของอักษรนี้มีชื่อเหมือนกับ "อะลิฟ" ในอักษรอาหรับ หรือ "อะเลฟ" ในอักษรฮีบรู

เมื่อถึงยุคกรีซโบราณ ชาวกรีกก็ได้รับเอาอักษรฟินิเชียมาดัดแปลง และเนื่องจากชาวกรีกไม่ใช้เสียงหยุด เส้นเสียง อ /ʔ/ เหมือนภาษาฟินิเชียหรือภาษากลุ่มเซมิติกอื่น ๆ ดังนั้นชาวกรีกจึงใช้อักษรนี้แทนเสียงสระ อา /a/ และเรียกชื่อใหม่เป็นแอลฟา (alpha) ในจารึกเริ่มแรกหลังจากยุคมืดของกรีซ (Greek Dark Ages) จนถึงศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล อักษร A เขียนโดยตะแคงด้านหนึ่งราบลงไปกับเส้นบรรทัดคล้ายอักษรฟินิเชีย แต่ในภายหลังอักษรกรีกได้พัฒนาให้คล้ายกับอักษรในปัจจุบัน

Blackletter A	Uncial A	Another Capital A
Modern Roman A	Modern Italic A	Modern Script A

ชาวอีทรัสคันได้นำอักษรกรีกไปใช้ในดินแดนคาบสมุทรอิตาลีและยังคงไว้ซึ่งรูปอักษร ต่อมาชาวโรมันนำเอาอักษรอีทรัสคันไปเขียนภาษาละติน ส่งผลให้อักษรนี้ยังคงมีใช้อยู่ในอักษรละตินสมัยใหม่และใช้เขียนภาษาต่าง ๆ ในปัจจุบันรวมทั้งภาษาอังกฤษ

อักษรนี้มีอักษรตัวเล็กสองแบบ แบบหนึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นตั้งหนึ่งขีด (ɑ) เรียกว่า "ละตินแอลฟา" มักพบในการเขียนด้วยลายมือ ในขณะที่สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ใช้อีกแบบหนึ่งซึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นโค้งที่คลุมด้านบน (a) อักษรทั้งสองแบบต่างก็พัฒนามาจากอักษรตัวใหญ่ตัวเดียวกัน โดยเชื่อมขาข้างซ้ายเข้ากับเส้นขวางตรงกลางให้เป็นห่วงอันเดียว (ดูภาพ Unicial A) แบบอักษรจำนวนมากได้ทำให้ขาข้างขวาตั้งตรง ซึ่งอักษรบางแบบก็ทำให้เซริฟที่อยู่บนขาข้างขวากลายเป็นเส้นโค้งไป ทำให้รูปแบบนี้ใช้สำหรับการพิมพ์ ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งก็ใช้สำหรับการเขียนด้วยลายมือ

การใช้งาน

อักษรตัวเล็กของ A ที่มีความแตกต่างกันในการพิมพ์

อักษร A ถูกใช้แทนเสียงสระซึ่งแตกต่างกันออกไปในแต่ละภาษา อาทิ เสียงสระ อา /a/, อา-ออ /ɑ/ (ปากกว้างกว่า อา) , เอ /eɪ/, หรือ แอ /æ/ และเพื่อแยกแยะเสียงเหล่านี้ บางภาษาได้กำหนดให้เติมเครื่องหมายเสริมสัทอักษร (diacritics) ลงไปบนอักษร เช่น Á À Å เป็นต้น ส่วนในสัทอักษรสากลก็มีสัญลักษณ์จำนวนหนึ่งที่มาจากอักษร A ในรูปแบบต่าง ๆ แทนเสียงสระที่นอกเหนือจากที่กล่าวมา

อักษร A เป็นอักษรที่ถูกใช้บ่อยเป็นอันดับสามในภาษาอังกฤษ และเป็นอันดับสองในภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศส ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วจำนวนอักษร A ในหนังสือภาษาอังกฤษคิดเป็น 8.2% ของตัวอักษรทั้งหมด ในขณะที่ภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศสเท่ากับ 6.2% และ 4% ตามลำดับ^[3]

วัฒนธรรมของการใช้อักษร A มักจะถูกตีความว่าเป็นอันดับแรกสุด หรือดีที่สุด เช่นการให้เกรดในสถานศึกษา เกรด A หมายถึงได้คะแนนดีที่สุด เป็นต้น มักใช้จัดลำดับความสำคัญซึ่ง A หมายถึงสำคัญที่สุด ดังเช่นการจัดลำดับหัวข้อโดยใช้อักษรละติน หัวข้อ (A) จะขึ้นต้นก่อนเสมอตามลำดับตัวอักษร^[4] การศึกษาในปี พ.ศ. 2553 ของสมาคมจิตวิทยาอังกฤษ ได้ข้อสรุปว่า การที่นักเรียนเห็นตัวอักษร A ก่อนหน้าการสอบจะเป็นการเพิ่มผลการสอบของนักเรียนได้^[5]

นอกเหนือไปจากนี้อักษร A ที่ไม่ได้ใช้ตีความในทางดังกล่าว สามารถยกตัวอย่างได้ดังนี้

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

• A หรือ a ใช้เป็นคำนำหน้านามที่ไม่เฉพาะเจาะจง (indefinite article) ในภาษาอังกฤษ เช่น a cat หมายถึง "แมวตัวหนึ่ง" (ตัวใดก็ได้เพียงตัวเดียว) สำหรับคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ จะเปลี่ยนไปใช้ an แทน เช่น an elephant หรือ an hour
• –a เป็นคำปัจจัยในภาษาเอสเปรันโต ใช้สำหรับเปลี่ยนรากศัพท์ (หรือคำนาม) ให้กลายเป็นคำวิเศษณ์
• แท็ก <A> หรือ <a> ใช้สำหรับสร้างการเชื่อมโยงหรือกำหนดตำแหน่งคั่นหน้าใน HTML
• A หรือ a ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 10 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น
• MS-DOS ใช้สัญลักษณ์ A: หรือ a: แทนไดรฟ์ของฟลอปปีดิสก์เครื่องที่หนึ่ง
• ในคอมพิวเตอร์บางระบบ ไอคอนรูป A เป็นตัวแทนของฟอนต์ทรูไทป์ ส่วนไอคอนรูป a เป็นตัวแทนของฟอนต์ไทป์วัน

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

สัญลักษณ์ของลัทธิอนาธิปไตย

• A เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดกระแสไฟฟ้า แอมแปร์
• ในทางดนตรี A คือโน้ตเสียง "ลา" ที่ความถี่ 440 เฮิรตซ์ หรือหมายถึงคอร์ด A major
• A เป็นหมู่โลหิตหนึ่งจากทั้งหมดสี่หมู่
• ในทางตรรกศาสตร์ ∀ ใช้แทนความหมายของ "สำหรับค่าของ...ทั้งหมด" เช่น ∀x คือ "สำหรับค่าของ x ทั้งหมด"
• ในทางเรขาคณิต A ใช้แทนพื้นที่ หรือพื้นที่ของหน้าตัด
• ฟีลด์ของจำนวนเชิงพีชคณิต เขียนแทนด้วย A หรือ ${\displaystyle \mathbb {A} }$ (อักษรแบล็กบอร์ด)
• A เป็นชื่อของวิตามินชนิดหนึ่ง
• ในทางชีววิทยา A หมายถึง อะดีนีน (adenine) ซึ่งเป็นนิวคลีโอไทด์หนึ่งในสี่ชนิดที่เป็นส่วนประกอบของดีเอ็นเอ
• A เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้ในเกมไพ่ แทนตัวเอซ (Ace) ไพ่ป๊อกหนึ่งสำรับจะมีตัวเอซสี่ใบ
• A-Class เป็นรุ่นรถยนต์ของเบนซ์
• ใช้แทนขนาดของยกทรง วัดโดยความต่างของยอดอกกับฐานอก ซึ่งคัพ A อยู่ระหว่าง 12–14 ซม. และคัพ AA อยู่ระหว่าง 10–12 ซม. ตามมาตรฐาน EN 13402 ของยุโรป
• หมายเลขไอพีของคลาส A อยู่ระหว่าง 0.0.0.0 ถึง 127.255.255.255 และมีช่วงไอพีส่วนตัวคลาส A อยู่ระหว่าง 10.0.0.0 ถึง 10.255.255.255 สำหรับใช้เฉพาะภายในองค์กร
• ใช้แทนการกำหนดขนาดกระดาษตามมาตรฐาน ISO 216 เช่น A0, A1, A4 เป็นต้น โดยอัตราส่วนด้านกว้างต่อด้านยาวเท่ากับ 1:√2
• Ⓐ (A ภายในวงกลม) เป็นสัญลักษณ์ของลัทธิอนาธิปไตย

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

• a ย่อมาจาก อัตโต– (atto–) เป็นคำอุปสรรคคำหนึ่งสำหรับเติมหน่วยวัดต่างๆ มีค่าเท่ากับ 10⁻¹⁸
• a เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดพื้นที่ อาร์ (are)
• ในทางฟิสิกส์ a เป็นสัญลักษณ์แทนความเร่ง ในขณะที่ α (แอลฟา) ใช้แทนความเร่งเชิงมุม
• a ใช้แทนความยาวของกึ่งแกนเอกในรูปวงรี
• ในนาฬิกาแบบสิบสองชั่วโมง a ย่อมาจาก am หมายถึงเวลาก่อนเที่ยงวัน
• a, æ, ɐ, ɑ, ɒ ใช้เป็นสัทอักษรสากลสำหรับแทนเสียงสระ

• 
  อักษร A ที่มีลวดลายวิจิตรแบบหนึ่ง ใช้นำขึ้นต้นงานเขียนหนังสือ
• 
  แบบอักษรสำหรับงานพิมพ์ อักษร A ถูกกำหนดด้วยโครงร่างทางเรขาคณิต
• 
  ประติมากรรมรูปอักษร A ในบาร์เซโลนา ประเทศสเปน

รหัสคอมพิวเตอร์

รหัสแอสกีของ A และ a คือ 65 (0x41) และ 97 (0x61) ตามลำดับ รหัสเอบซีดิกคือ 193 (0xC1) กับ 129 (0x81) ตามลำดับ ส่วนรหัสยูนิโคดสามารถแจกแจงได้ดังนี้ ^[6]

อักษรละติน A

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
A	U+0041	อักษรละติน A ตัวใหญ่	a	U+0061	อักษรละติน A ตัวเล็ก
À	U+00C0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเกรฟ (grave)	à	U+00E0	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเกรฟ
Á	U+00C1	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์ (acute)	á	U+00E1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
Â	U+00C2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์ (circumflex)	â	U+00E2	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์
Ã	U+00C3	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมทิลเดอ (tilde)	ã	U+00E3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมทิลเดอ
Ä	U+00C4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิส (diaeresis)	ä	U+00E4	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิส
Å	U+00C5	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริง (ring) ด้านบน	å	U+00E5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบน
Ā	U+0100	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแมครอน (macron)	ā	U+0101	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ă	U+0102	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟ (breve)	ă	U+0103	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟ
Ą	U+0104	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมออกอแนก (ogonek)	ą	U+0105	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมออกอแนก
Ǎ	U+01CD	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแครอน (caron)	ǎ	U+01CE	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแครอน
Ǟ	U+01DE	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิสและแมครอน	ǟ	U+01DF	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิสและแมครอน
Ǡ	U+01E0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอต (dot) ด้านบนและแมครอน	ǡ	U+01E1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบนและแมครอน
Ǻ	U+01FA	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านบนและอะคิวต์	ǻ	U+01FB	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบนและอะคิวต์
Ȁ	U+0200	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดับเบิลเกรฟ (double grave)	ȁ	U+0201	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดับเบิลเกรฟ
Ȃ	U+0202	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟกลับหัว	ȃ	U+0203	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟกลับหัว
Ȧ	U+0226	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านบน	ȧ	U+0227	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบน
Ⱥ	U+023A	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมขีดเฉียงทับ	ⱥ	U+2C65	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมขีดเฉียงทับ
			◌ͣ	U+0363	ตัวผสาน อักษรละติน A ตัวเล็ก
Ɐ	U+2C6F	อักษรละติน A ตัวใหญ่ กลับหัว	ɐ	U+0250	อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
ᴀ	U+1D00	อักษรละติน A ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
ᴬ	U+1D2C	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวใหญ่	ᵃ	U+1D43	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก
			ᵄ	U+1D44	ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
			ᶏ	U+1D8F	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
Ḁ	U+1E00	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านล่าง	ḁ	U+1E01	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านล่าง
			ẚ	U+1E9A	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงครึ่งขวา †
Ạ	U+1EA0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านล่าง	ạ	U+1EA1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านล่าง
Ả	U+1EA2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมฮุก (hook) ด้านบน	ả	U+1EA3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกด้านบน
Ấ	U+1EA4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์	ấ	U+1EA5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์
Ầ	U+1EA6	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ	ầ	U+1EA7	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ
Ẩ	U+1EA8	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน	ẩ	U+1EA9	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน
Ẫ	U+1EAA	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ	ẫ	U+1EAB	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ
Ậ	U+1EAC	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง	ậ	U+1EAD	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง
Ắ	U+1EAE	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและอะคิวต์	ắ	U+1EAF	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและอะคิวต์
Ằ	U+1EB0	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและเกรฟ	ằ	U+1EB1	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและเกรฟ
Ẳ	U+1EB2	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและฮุกด้านบน	ẳ	U+1EB3	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและฮุกด้านบน
Ẵ	U+1EB4	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและทิลเดอ	ẵ	U+1EB5	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและทิลเดอ
Ặ	U+1EB6	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและดอตด้านล่าง	ặ	U+1EB7	อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและดอตด้านล่าง
			ₐ	U+2090	อักษรละติน A ตัวเล็ก ตัวห้อย
Ａ	U+FF21	อักษรละติน A ตัวใหญ่ เต็มความกว้าง	ａ	U+FF41	อักษรละติน A ตัวเล็ก เต็มความกว้าง

† ตามมาตรฐานยูนิโคด อักษรนี้ไม่มีรูปอักษรตัวใหญ่ แต่ฟังก์ชันการแปลงเป็นอักษรตัวใหญ่ในภาษาจาวา ได้แปลงอักษรนี้ ẚ ไปเป็น Aʾ ซึ่งประกอบขึ้นจากอักขระสองตัว ^[7] นอกจากนั้นสัญลักษณ์ครึ่งวงกลมก็ถูกย้ายให้ค่อนไปทางขวาในยูนิโคดรุ่น 5.1.0 หลังจากที่เคยปรับให้อยู่ตรงกลางมาตั้งแต่รุ่น 3.0 ^[8]

อักษรละติน Alpha

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
Ɑ	U+2C6D	อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่	ɑ	U+0251	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
Ɒ	U+2C70	อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่ กลับหัว	ɒ	U+0252	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว
			ᵅ	U+1D45	ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
			ᶐ	U+1D90	อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
			ᶛ	U+1D9B	ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว

อักษรรวมที่ประกอบด้วย A

อักษรตัวใหญ่			อักษรตัวเล็ก
อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย	อักขระ	โคดเพจ	ความหมาย
Æ	U+00C6	อักษรละติน AE ตัวใหญ่	æ	U+00E6	อักษรละติน AE ตัวเล็ก
Ǣ	U+01E2	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมแมครอน	ǣ	U+01E3	อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ǽ	U+01FC	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์	ǽ	U+01FD	อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
ᴁ	U+1D01	อักษรละติน AE ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
			ᴂ	U+1D02	อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
ᴭ	U+1D2D	ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวใหญ่
			ᵆ	U+1D46	ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
Ꜳ	U+A732	อักษรละติน AA ตัวใหญ่	ꜳ	U+A733	อักษรละติน AA ตัวเล็ก
Ꜵ	U+A734	อักษรละติน AO ตัวใหญ่	ꜵ	U+A735	อักษรละติน AO ตัวเล็ก
Ꜷ	U+A736	อักษรละติน AU ตัวใหญ่	ꜷ	U+A737	อักษรละติน AU ตัวเล็ก
Ꜹ	U+A738	อักษรละติน AV ตัวใหญ่	ꜹ	U+A739	อักษรละติน AV ตัวเล็ก
Ꜻ	U+A73A	อักษรละติน AV ตัวใหญ่ เติมขีดแนวนอน	ꜻ	U+A73B	อักษรละติน AV ตัวเล็ก เติมขีดแนวนอน
Ꜽ	U+A73C	อักษรละติน AY ตัวใหญ่	ꜽ	U+A73D	อักษรละติน AY ตัวเล็ก

อักษรตระกูลอื่นและสัญลักษณ์ที่คล้าย A

บทความหลัก: อักษรตระกูลอื่นและสัญลักษณ์ที่คล้าย A

ดูเพิ่ม

• แอลฟา
• A (ซีริลลิก)