B

B (ตัวใหญ่: B, ตัวเล็ก: b) คืออักษรตัวที่สองและพยัญชนะตัวแรกในอักษรละติน

ชื่อเรียก

• ในภาษาอังกฤษและอิตาลี เรียกว่า "บี"
• ในภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส และสเปน เรียกว่า "เบ"
• ในภาษาจีน เรียกว่า "เปอ"

ประวัติ

ไฮโรกลิฟ บ้าน	อักษรไซนาย บ้าน	อักษรฟีนิเชีย เบ็ธ	อักษรกรีก เบต้า	อักษรอีทรัสคัน B	อักษรละติน B

อักษร B มีต้นกำเนิดจากอักษรภาพรูปบ้านในไฮโรกลิฟ ซึ่งพัฒนาเป็นอักษรฟีนิเชีย เบ็ธ (เป็นภาษาฟีนิเชียแปลว่าบ้าน) อักษรกรีก เบต้า หรือ บีตา^[1] และแพร่ผ่านอักษรอีทรัสคันไปเป็นอักษรละติน B ในที่สุด

การใช้งาน

อักษร B ในภาษาส่วนมาก เช่นภาษาอังกฤษ บาลี มลายู อินโดนีเซีย รวมถึงสัทอักษรสากลใช้เพื่อแสดงถึงเสียงกัก ริมฝีปาก ก้อง (เสียง บ ในภาษาไทย) และบางภาษาใช้แสดงถึงเสียงพยัญชนะริมฝีปากอื่น ๆ

นอกจากนี้ตัวอย่างการใช้งานของอักษร B ได้แก่

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

• B หรือ b ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 11 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

• B เป็นสัญลักษณ์ของธาตุโบรอน
• ในโปรแกรมไมโครซอฟท์วินโดวส์ ปุ่มไอคอน B ใช้ทำตัวอักษรหนา
• ในดนตรีสากล B แทนโน้ตเสียงที และคอร์ดทีเมเจอร์ ยกเว้นยุโรปกลางและสแกนดิเนเวีย ซึ่งนิยมใช้ H แทนเสียงที และ B แทนเสียงทีแฟลต
• B เป็นหนึ่งในสี่หมู่โลหิตในระบบ ABO
• ในฟิสิกส์ B ใช้แทนสนามแม่หล็ก
• B แทนหน่วยเบล ซึ่งเป็นหน่วยของความดัง
• ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ใช้ B แทนหน่วยไบต์
• B เป็นชื่อของกลุ่มวิตามิน
• เกรด B ในการศึกษา หมายถึงผลคะแนนที่ดี

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

• ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ใช้ b แทนหน่วยบิต
• ในฟิสิกส์แทนบอตทอมควาร์ก