มะลิลา หรือ มะลิซ้อน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Jasminum sambac) เป็นไม้พุ่มกึ่งเลื้อย สูง 15-25 ซม. ใบออกตรงข้าม รูปไข่กว้าง 3.5 - 4.5 ซม. ยาว 4-7 ซม. ปลายแหลม โคนมน ก้านใบสั้น มี 3 ใบใน 1 ข้อ ดอกสีขาว กลิ่นหอมแรง ออกเดี่ยวหรือออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ใช้ทำเป็นน้ำลอยมะลิ ใช้ทำเป็นขนมไทย[3]มะลิลาและมะลิซ้อนเป็นพืชชนิดเดียวกันแต่เป็นคนละรูปแบบ สังเกตได้จากดอกที่มีความแตกต่างอย่างชัดเจน[4]
ข้อมูลเบื้องต้น มะลิลา, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ ...
| มะลิลา |
 |
| สายพันธุ์ 'Maid of Orleans' จาก ตูนีเซีย. |
 |
| ดอกมะลิลาระยะต่างๆ |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ |
| อาณาจักร: |
Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: |
Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: |
Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: |
Asterids |
| อันดับ: |
Lamiales |
| วงศ์: |
Oleaceae |
| สกุล: |
Jasminum |
| สปีชีส์: |
J. sambac |
| ชื่อพ้อง[1][2] |
- Mogorium sambac (L.) Lam.
- Jasminum fragrans Salisb.
- Jasminum sambac var. normale Kuntze
- Jasminum bicorollatum Noronha
- Jasminum blancoi Hassk.
- Jasminum heyneanum Wall. ex G.Don
- Jasminum odoratum Noronha
- Jasminum pubescens Buch.-Ham. ex Wall.
- Jasminum quadrifolium Buch.-Ham. ex Wall.
- Jasminum quinqueflorum B.Heyne ex G.Don
- Jasminum quinqueflorum var. pubescens G.Don
- Jasminum sambac var. duplex Voigt
- Jasminum sambac var. gimea (Zuccagni) DC.
- Jasminum sambac var. goaense (Zuccagni) DC.
- Jasminum sambac var. heyneanum Wall. ex G.Don) C.B.Clarke in J.D.Hooker
- Jasminum sambac var. kerianum Kuntze
- Jasminum sambac var. nemocalyx Kuntze
- Jasminum sambac var. plenum Stokes
- Jasminum sambac var. syringifolium Wall. ex Kuntze
- Jasminum sambac var. trifoliatum Vahl
- Jasminum sambac var. undulatum (L.) Kuntze
- Jasminum sambac var. verum DC.
- Jasminum sanjurium Buch.-Ham. ex DC.
- Jasminum undulatum (L.) Willd.
- Mogorium gimea Zuccagni
- Mogorium goaense Zuccagni
- Mogorium undulatum (L.) Lam.
- Nyctanthes goa Steud.
- Nyctanthes grandiflora Lour.
- Nyctanthes undulata L.
|
ปิด
มะลิลายังมีชื่อพื้นเมืองอื่นอีกดังนี้: ข้าวแตก (เงี้ยว แม่ฮ่องสอน) เตียมูน (ละว้า เชียงใหม่) มะลิ (กลาง) มะลิขี้ไก่ (เชียงใหม่) มะลิซ้อน (กลาง) มะลิป้อม (เหนือ) มะลิลา (กทม., กลาง) และ มะลิหลวง (แม่ฮ่องสอน) [4]
ชาวโอรังอัซลี ในรัฐเปรัก ประเทศมาเลเซีย นำใบอ่อนแช่ในน้ำเย็น ใช้ดื่มแก้นิ่วในถุงน้ำดี รากนำไปต้ม แล้วดื่มน้ำแก้เบาหวาน[5]เป็นดอกไม้ประจำชาติของฟิลิปปินส์ เรียกว่าซัมปากีตา (sampaguita) และเป็นดอกไม้ประจำชาติหนึ่งในสามชนิดของอินโดนีเซีย ซึ่งเรียกว่าเมอลาตี ปูติห์ (melati putih)
