สาธารณรัฐคองโก

ระวังสับสนกับ สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก

สาธารณรัฐคองโก (ฝรั่งเศส: République du Congo) หรือบางครั้งมีผู้เรียกว่า คองโก-บราซาวีล (Congo-Brazzaville) หรือ คองโก (Congo) หรือ คองโกตะวันตก (เป็นคนละประเทศกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ซึ่งครั้งหนึ่งเคยใช้ชื่อประเทศว่า "สาธารณรัฐคองโก" เช่นกัน) เป็นอดีตอาณานิคมของฝรั่งเศสในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกกลาง มีอาณาเขตจรดกาบอง แคเมอรูน สาธารณรัฐแอฟริกากลาง สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก แองโกลา และอ่าวกินี สาธารณรัฐคองโกมีภาษาทางการคือ ภาษาฝรั่งเศส และมีภาษาพื้นเมืองคือ ภาษาคองโก ภาษาคิตูบา และภาษาลิงกาลา

สาธารณรัฐคองโก République du Congo (ฝรั่งเศส)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: Unité, Travail, Progrès (ภาษาฝรั่งเศส: เอกภาพ งาน ความก้าวหน้า)
เพลงชาติ: ลากงกอแลซ
แสดงลูกโลก แสดงแผนที่ทวีปแอฟริกา
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	บราซาวีล 4°16′S 15°17′E
ภาษาราชการ	ภาษาฝรั่งเศส
	ภาษาคองโก ภาษาคิตูบา และภาษาลิงกาลา
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ระบบพรรคเด่น สาธารณรัฐระบบกึ่งประธานาธิบดี
• ประธานาธิบดี	เดอนี ซาซู-อึงแกโซ
• นายกรัฐมนตรี	Anatole Collinet Makosso
เอกราช
• ก่อตั้งสาธารณรัฐ	28 พฤศจิกายน 1958
• ได้รับเอกราชอย่างสมบูรณ์	15 สิงหาคม 1960
พื้นที่
• รวม	342,000 ตารางกิโลเมตร (132,000 ตารางไมล์) (63)
• แหล่งน้ำ (%)	3.3
ประชากร
• 2552 ประมาณ	3,686,000 (128)
• ความหนาแน่น	10.8 ต่อตารางกิโลเมตร (28.0 ต่อตารางไมล์) (204)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 29.159 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 6,707
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 7.799 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 1,793
จีนี (2011)	40.2[1] ปานกลาง
เอชดีไอ (2019)	0.574[2] ปานกลาง · 149
สกุลเงิน	ฟรังก์ซีเอฟเอ (XAF)
เขตเวลา	UTC+1 (WAT)
รหัสโทรศัพท์	242
โดเมนบนสุด	.cg

ดินแดนคองโกถูกครอบครองโดยชนเผ่าที่พูดภาษาบันตูเมื่อ 3,000 ปีที่แล้ว ซึ่งสร้างการเชื่อมโยงทางการค้าที่นำไปสู่ลุ่มน้ำคองโก คองโกเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมฝรั่งเศสในอิเควทอเรียลแอฟริกา^[3] สาธารณรัฐคองโกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 1958 และได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสใน 1960 และเป็นรัฐมากซ์–เลนินระหว่าง 1969 ถึง 1992 ภายใต้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนคองโก ประเทศนี้มีการเลือกตั้งหลายพรรคมาตั้งแต่ปี 1992 แต่รัฐบาลที่ได้รับการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยถูกโค่นล้มในสงครามกลางเมืองของสาธารณรัฐคองโกในปี 1997 ประธานาธิบดีเดอนี ซาซู อึงแกโซ ซึ่งขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกในปี 1979 ปกครองจนถึงปี 1992 และอีกครั้ง หลังจากการคืนสถานะของเขา คองโกเป็นสมาชิกของสหภาพแอฟริกา สหประชาชาติ ประชาคมเศรษฐกิจของรัฐแอฟริกากลาง และขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด และคองโกกลายเป็นผู้ผลิตน้ำมันรายใหญ่อันดับ 4 ในอ่าวกินี ทำให้ประเทศมีความเจริญรุ่งเรืองและการเติบโตทางเศรษฐกิจชะลอตัวนับตั้งแต่ราคาน้ำมันที่ลดลงหลังปี 2015 และศาสนาคริสต์เป็นความเชื่อที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุดในประเทศ

ภูมิศาสตร์

อากาศร้อนชื้นแถบเส้นศูนย์สูตร อุณหภูมิสูงและฝนตกชุก มีฤดูแล้งยาวนานตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนกันยายน หลังจากนั้นเป็นฤดูฝนช่วงสั้น ๆ และจะเป็นฤดูแล้งอีกครั้งตั้งแต่กลางเดือนธันวาคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ และเป็นฤดูฝนอีกครั้งฝนตกโดยเฉลี่ยประมาณ 510 มิลลิเมตรต่อปี

แผนที่ภูมิอากาศของกรุงบราซาวีล

คองโกตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของทวีปแอฟริกาตอนใต้ ตามแนวเส้นศูนย์สูตร อยู่ระหว่างละติจูด 4°N ถึง 5°S และลองจิจูด 11° ถึง 19°E ทางใต้และตะวันออกคือสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ล้อมรอบด้วยกาบองทางทิศตะวันตก แคเมอรูนและสาธารณรัฐแอฟริกากลางทางทิศเหนือ และคาบินดา (แองโกลา) ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีชายฝั่งอยู่บนมหาสมุทรแอตแลนติก

ทางตะวันตกเฉียงใต้เป็นที่ราบชายฝั่งซึ่งมีการระบายน้ำหลักคือแม่น้ำคูลู-ไนอารี พื้นที่ด้านในของประเทศประกอบด้วยที่ราบสูงตอนกลางระหว่างแอ่ง 2 แอ่งทางทิศใต้และทิศเหนือ ป่าไม้อยู่ภายใต้แรงกดดันในการแสวงหาประโยชน์ที่เพิ่มขึ้น^[4]คองโกมีคะแนนเฉลี่ยดัชนีความสมบูรณ์ของภูมิทัศน์ป่าไม้ประจำปี 2018 อยู่ที่ 8.89/10 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 12 ของโลกจาก 172 ประเทศ^[5]

คองโกตั้งอยู่ในเขตนิเวศภาคพื้นดิน 4 เขต ได้แก่ ป่าชายฝั่งเส้นศูนย์สูตรแอตแลนติก ป่าที่ราบลุ่มคองโกเลียทางตะวันตกเฉียงเหนือ ป่าพรุคองโกตะวันตก และป่าคองโกตะวันตก–ป่าโมเสกสะวันนา^[6] เนื่องจากประเทศนี้ตั้งอยู่บนเส้นศูนย์สูตร สภาพภูมิอากาศจึงสม่ำเสมอมากขึ้นตลอดทั้งปี โดยอุณหภูมิเฉลี่ยในแต่ละวันจะชื้นที่ 24 องศาเซลเซียส (75 องศาฟาเรนไฮต์) และในกลางคืนโดยทั่วไประหว่าง 16 องศาเซลเซียส (61 องศาฟาเรนไฮต์) และ 21 องศาเซลเซียส (70 องศาฟาเรนไฮต์).ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีอยู่ระหว่าง 1,100 (43 นิ้ว) ในหุบเขาไนอารีทางตอนใต้ไปจนถึงมากกว่า 2,000 มิลลิเมตร (79 นิ้ว) ในภาคกลาง ฤดูแล้งคือตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงสิงหาคม ในขณะที่พื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศ ฤดูฝนมีฝนตกสูงสุด 2 ระดับ โดย 1 ครั้งในเดือนมีนาคม-พฤษภาคม และอีกครั้งในเดือนกันยายน-พฤศจิกายน^[7]

ประวัติศาสตร์

บทความหลัก: ประวัติศาสตร์สาธารณรัฐคองโก

เดิมเป็นราชอาณาจักรรุ่งเรืองในช่วงพ.ศ. 2000 เริ่มอ่อนแอลงในช่วง พ.ศ. 2200 จนถูกฝรั่งเศสยึดครองเมื่อ พ.ศ. 2428 ได้รับอิสรภาพเมื่อ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2503เมื่อได้รับเอกราช หันไปนิยมลัทธิคอมมิวนิสต์และใช้รัฐธรรมนูญฉบับสังคมนิยมเมื่อ พ.ศ. 2522 เลิกใช้ระบบคอมมิวนิสต์เมื่อ พ.ศ. 2525

การแบ่งเขตการปกครอง

บทความหลัก: การแบ่งเขตการปกครองในสาธารณรัฐคองโก

แผนที่แสดงการแบ่งเขตการปกครองในสาธารณรัฐคองโก.

สาธารณรัฐคองโกแบ่งออกเป็น 10 จังหวัด (regions) กับ 1 เทศบาล (commune) * และแบ่งเขตการปกครองย่อยเป็น 46 เขต (districts)

จังหวัดต่าง ๆ และเทศบาล ได้แก่

• บูอ็องซา (Bouenza)
• บราซาวีล (Brazzaville) *
• กูว์แว็ต (Cuvette)
• กูว์แวตูแอ็สต์ (Cuvette-Ouest)
• กุยลู (Kouilou)
• เลกูมู (Lékoumou)
• ลีกัวลา (Likouala)
• นียารี (Niari)
• ปลาโต (Plateaux)
• พูล (Pool)
• ซ็องกา (Sangha)