โกหก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต कुहक (กุหก) หรือบาลี กุหก

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โก-หก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	goo-hòk
	ราชบัณฑิตยสภา	ko-hok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/koː˧.hok̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

โกหก (คำอาการนาม การโกหก)

1. (อกรรม, สกรรม) จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง, พูดปด, พูดเท็จ

คำแปลภาษาอื่น

พูดไม่เป็นความจริง

คำเมือง: ᨧᩩ (nod) (จุ), ᩃ᩵ᩣ᩠ᨿ (nod) (ล่า‍ย) ดัตช์: liegen (nl) (ลีเฅอน์) ไทใหญ่: လႅၼ် (shn) (แลน), ပႅတ်ႉ (shn) (แป๎ต) โปรตุเกส: mentir (pt) (เมง์ตีร์) ฟรีเชียตะวันตก: ligen (fy) (ลิเกิน) ลาว: ຕົວະ (lo) (ต็วะ) สเปน: mentir (es) (เมนตีร์) อังกฤษ: lie (en) (ลาย)

คำคุณศัพท์

โกหก (คำอาการนาม ความโกหก)

1. ไม่จริง, เท็จ

   คำพ้องความ: มุสา