การบุกขึ้นเรือ
หน้าแก้ความกำกวมวิกิมีเดีย / From Wikipedia, the free encyclopedia
การบุกขึ้นเรือ (อังกฤษ: Naval boarding) เป็นบุกการขึ้นมาสู้ หรือเข้าเทียบเรือของศัตรูที่จะโจมตี โดยการกำหนดผู้ทำการรบบุกขึ้นเรือของศัตรู เป้าหมายของการบุกขึ้นเรือคือการเข้ายึด หรือทำลายเรือข้าศึก ซึ่งเรือขนาดใหญ่กว่าจะลำเลียงกะลาสีหรือนาวิกโยธินที่ได้รับการฝึกมาเป็นพิเศษในฐานะผู้บุกขึ้นเรือ การบุกขึ้นเรือและการต่อสู้ประชิดตัวถือเป็นวิธีหลักในการสรุปการรบทางเรือ จนกระทั่งอาวุธยุทโธปกรณ์หนักได้เป็นอันดับหนึ่งทางยุทธวิธีในทะเล[1]
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
ส่วนการบุกขึ้นเรือแบบคัตติงเอาต์ (cutting out) เป็นการโจมตีโดยเรือขนาดเล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน กับมิได้มีความระแวงสงสัย และจอดเทียบเป้าหมาย มันกลายเป็นที่นิยมในระยะหลังคริสต์ศตวรรษที่ 18 และใช้อย่างกว้างขวางในช่วงสงครามนโปเลียน สิ่งนี้เป็นการเน้นย้ำถึงพฤติการณ์ลับ และจู่โจมโดยไม่ให้ตั้งตัว ซึ่งจะมีอิทธิพลต่อกลยุทธ์การบุกขึ้นเรือในอนาคต ตัวอย่างของความสำเร็จคือการบุกขึ้นเรือเฮอร์ไมโอนี ซึ่งเกิดขึ้นที่ปวยร์โตกาเบโย ประเทศเวเนซุเอลา เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1799
ในการสงครามสมัยใหม่ การบุกขึ้นเรือโดยกองกำลังทหารมักเกี่ยวข้องกับพฤติการณ์ลับ และมักจะเกิดขึ้นในเวลากลางคืน มันอาจเกี่ยวข้องกับการใช้งานของเรือดำน้ำขนาดเล็กหรือซับเมอร์ซิเบิล หรือเรือยาง หรือโดยมนุษย์กบ ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการไต่ขึ้นด้านข้างของเรือ หรือเมื่อพฤติการณ์ลับไม่สลักสำคัญ ก็อาจใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อยกทัพไปที่ดาดฟ้าของเรือ