ชาวมอญ
กลุ่มชาติพันธุ์ในพม่าตอนล่าง / From Wikipedia, the free encyclopedia
มอญ (มอญ: မန်, ออกเสียง: [mo̤n]; พม่า: မွန်, ออกเสียง: [mʊ̀ɰ̃]) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในพม่าตอนล่าง[2] บริเวณรัฐมอญ รัฐกะเหรี่ยง รัฐกะยา[3] ภาคตะนาวศรี ภาคพะโค ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดี และหลายพื้นที่ของประเทศไทย (ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดปทุมธานี อำเภอพระประแดงและอำเภอหนองหญ้าปล้อง)[4][5][6] โดยมีภาษาแม่เป็นภาษามอญ ซึ่งอยู่ในภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติกสาขามอญ และมีต้นตอร่วมกับภาษาญัฮกุร ซึ่งพูดโดยชาวญัฮกุรที่อาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย ภาษาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีปหลายภาษาได้รับอิทธิพลจากภาษามอญ และภาษามอญก็ได้รับอิทธิพลจากภาษาเหล่านั้นด้วยเช่นกัน[7][8][9]
မန် | |
---|---|
เยาวชนมอญ เนื่องในวันเยาวชนมอญ พ.ศ. 2562 | |
ประชากรทั้งหมด | |
ป. 1.7 ล้านคน | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
พม่า | ป. 1.1 ล้านคน[lower-alpha 1][1] |
ไทย | 200,000[lower-alpha 2] |
ลาว | 1,000[lower-alpha 2] |
ภาษา | |
ภาษามอญ, ภาษาพม่า, ภาษาไทย, ภาษาลาว | |
ศาสนา | |
พุทธนิกายเถรวาท, ศาสนาพื้นบ้านมอญ | |
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
|
ชาวมอญเป็นหนึ่งในกลุ่มชนแรกที่อาศัยอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมีส่วนเกี่ยวข้องต่อการเผยแผ่ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีป[10][11] อารยธรรมที่ชาวมอญเป็นผู้สถาปนาเป็นหนึ่งในอารยธรรมที่เก่าแก่ที่สุดทั้งในประเทศไทย พม่า และลาว ชาวมอญถือเป็นผู้ส่งออกวัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รายใหญ่[12] ในอดีต เมืองหลายเมืองในประเทศพม่า ประเทศไทย และประเทศลาวในปัจจุบัน อย่างย่างกุ้ง กรุงเทพมหานคร และเวียงจันทน์ ได้รับการสถาปนาโดยชาวมอญหรือผู้นำเชื้อสายมอญ
ปัจจุบันชาวมอญเป็นกลุ่มชาติพันธ์ุหลักในพม่าและชนกลุ่มน้อยในประเทศไทย[6] โดยชาวมอญในพม่าเรียกเป็นชาวพม่าเชื้อสายมอญ แต่จะไม่ใช่ชาวพม่าที่มีเชื้อสายพม่า ส่วนชาวมอญในประเทศไทยมักเรียกเป็นชาวมอญรามัญหรือชาวไทยเชื้อสายมอญ[13][14] ภาษาย่อยของชาวมอญในประเทศไทยและพม่าสามารถเข้าใจกันได้[15]