ชาวสลาฟตะวันออก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ชาวสลาฟตะวันออก (อังกฤษ: East Slavs) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ชาวสลาฟที่พูดภาษาในกลุ่มภาษาสลาวิกตะวันออก ประชากรส่วนใหญ่ในกลุ่มนี้ตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณที่เคยเป็นดินแดนของจักรวรรดิเคียฟรุสเมื่อสมัยกลาง[1] ซึ่งต่อมาแตกกลุ่มออกเป็นชาวเบลารุส ชาวรัสเซีย ชาวรูซึน และชาวยูเครนเมื่อถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17[2]
ข้อมูลเบื้องต้น ประชากรทั้งหมด, ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ ...
ประเทศที่มีประชากรชาวสลาฟตะวันออกอย่างมีนัยสำคัญ | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
มากกว่า 200 ล้านคน | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
ส่วนใหญ่: เบลารุส, รัสเซีย, ยูเครน ส่วนน้อย: ทะเลบอลติก (เอสโตเนีย, ลัตเวีย, ลิทัวเนีย), เซอร์เบีย, คอเคซัส (อาเซอร์ไบจาน, จอร์เจีย), มอลโดวา, อดีตรัฐของสหภาพโซเวียต | |
ภาษา | |
กลุ่มภาษาสลาวิกตะวันออก: ภาษาเบลารุส, ภาษารัสเซีย, ภาษารูซึน, ภาษายูเครน | |
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
ชาวสลาฟ |
ปิด