ช่องซัดอาวุธ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ช่องซัดอาวุธ[1] (อังกฤษ: machicolation) คือช่องบนพื้นเชิงเทินที่เปิดได้ระหว่างคันทวย ที่ใช้ในการหย่อนหินหรือของร้อนลงมายังหรือยิงศัตรูที่อยู่ข้างล่าง การออกแบบวิวัฒนาการขึ้นในสมัยกลางเมื่อนักรบนอร์มันกลับมาจากการไปทำสงครามครูเสด เชิงเทินที่มีช่องจะสร้างยื่นออกไปจากตัวกำแพง เชิงเทินชั่วคราว (hoarding) เป็นสิ่งก่อสร้างที่คล้ายกับเชิงเทินแต่สร้างด้วยไม้เฉพาะช่วงเวลาที่ถูกล้อม ช่องซัดอาวุธได้เปรียบกว่าเชิงเทินชั่วคราวเพราะเป็นส่วนหนึ่งของเชิงเทินที่สร้างด้วยหินซึ่งทำให้ปลอดภัยจากการถูกไฟไหม้
คำว่า machicolation มาจากภาษาฝรั่งเศสเก่า machicoller ที่มาจากภาษาพรอว็องส์เก่า machacol และจากภาษาละติน *maccāre ที่แปลว่า "บด, บีบอัด" ถ้าช่องอยู่บนเพดานของทางผ่านก็เรียกว่า "ช่องสังหาร" (murder-hole)