ซาโลมอน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ซาโลมอน[3][4][5] (ศัพท์คริสต์ศาสนา) หรือ โซโลมอน (ศัพท์ประวัติศาสตร์) (ละติน: Solomon; ฮีบรู: שְׁלֹמֹה) มาจากราก S-L-M ที่แปลว่า ความสงบ ในอิสลามว่า สุลัยมาน[6] หรือตามฉายาคือ ซาโลมอนผู้ทรงปัญญา ชื่ออีกชื่อหนึ่งที่ใช้ในคัมภีร์ฮีบรูคือ เจดิดิอา (ฮีบรู: יְדִידְיָהּ) เป็นกษัตริย์องค์ที่สามแห่งอิสราเอล ปรากฏในทานัคของศาสนายูดาห์ คัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์ และในอัลกุรอานของศาสนาอิสลาม คัมภีร์กล่าวว่ากษัตริย์ซาโลมอนเป็นพระโอรสของดาวิด[7] และกล่าวว่าเป็นกษัตริย์องค์ที่สามและองค์สุดท้ายของสหราชอาณาจักรชาวยิวก่อนที่จะแตกเป็นราชอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือและราชอาณาจักรยูดาห์ทางใต้ ซึ่งหลังจากการแตกประเทศ ผู้ที่สืบเชื้อสายซาโลมอนก็ปกครองแต่เพียงราชอาณาจักรยูดาห์เท่านั้นเอง
ซาโลมอน | |
---|---|
กษัตริย์แห่งอิสราเอล | |
การพิพากษาของซาโลมอน วาดโดย เปเตอร์ เปาล์ รือเบินส์ | |
ครองราชย์ | c. 970–931 ก่อนค.ศ. |
ก่อนหน้า | ดาวิด |
ถัดไป | เยโรโบอัม (อาณาจักรเหนือ) เรโหโบอัม (อาณาจักรใต้) |
พระราชสมภพ | 1010 ปีก่อนค.ศ. เยรูซาเลม |
สวรรคต | 931 ปีก่อนค.ศ. เยรูซาเลม |
ชายา | พระนางนามา ธิดาฟาโรห์ สนม 700 นาง[1][2] |
พระราชบุตร | เรโหโบอัม |
ราชสกุล | ราชวงศ์ดาวิด |
พระราชบิดา | ดาวิด |
พระราชมารดา | บัทเชบา |
พระคัมภีร์กล่าวว่าพระเจ้าซาโลมอนเป็นผู้สร้างวิหารแห่งซาโลมอน[8] ในกรุงเยรูซาเลมที่ถือกันว่าเป็นพระวิหารแห่งเยรูซาเลมหลังแรก[7] และเป็นผู้มีความฉลาด มั่งคั่ง และอำนาจอย่างมากในยุคนั้น