ซูลาเวซี (อินโดนีเซีย: Sulawesi) หรือเดิมเรียกว่า เซเลบีส (อังกฤษ: Celebes) ซึ่งมาจากภาษาโปรตุเกส เป็นหนึ่งในเกาะซุนดาใหญ่ 4 เกาะของประเทศอินโดนีเซีย
 แผนที่ภูมิประเทศของเกาะซูลาเวซี | |
 แผนที่เขตการปกครองบนเกาะซูลาเวซี | |
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|---|
| ที่ตั้ง | ประเทศอินโดนีเซีย |
| พิกัด | 02°S 121°E |
| กลุ่มเกาะ | หมู่เกาะซุนดาใหญ่ |
| พื้นที่ | 180,680.7 ตารางกิโลเมตร (69,761.2 ตารางไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | ที่ 11 |
| ระดับสูงสุด | 3,478 ม. (11411 ฟุต) |
| จุดสูงสุด | ลาตีโมจง |
| การปกครอง | |
อินโดนีเซีย | |
| จังหวัด (เมืองหลัก) | |
| เมืองใหญ่สุด | มากัซซาร์ (ประชากร 1,423,877 คน) |
| ประชากรศาสตร์ | |
| ประชากร | 19,896,951 (สำมะโน 2020) |
| ความหนาแน่น | 105.5/กม.2 (273.2/ตารางไมล์) |
| กลุ่มชาติพันธุ์ | มากัซซาร์, บูกิซ, มันดาร์, มีนาฮาซา, โก-รนตาโล, โตราจา, บูตน, มูนา, โตลากี, Bajau, Mongondow |
ชาวยุโรปพวกแรกที่เดินทางมายังเกาะแห่งนี้ คือ กะลาสีเรือชาวโปรตุเกส เมื่อ พ.ศ. 2055 และนับตั้งแต่ พ.ศ. 2212 เป็นต้นมา บริษัทอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ก็ได้ตั้งมั่นอยู่ที่มากัซซาร์ (Makassar) และเมื่อ พ.ศ. 2448 พื้นที่ทั้งเกาะกลายเป็นส่วนหนึ่งของนิคมชาวดัตช์อินเดียตะวันออก กระทั่งอินโดนีเซียประกาศเอกราชเมื่อ พ.ศ. 2498
ศัพทมูลวิทยา
ชื่อ ซูลาเวซี น่าจะมาจากคำว่า ซูลา ("เกาะ") กับ เบอซี ("เหล็ก") และอาจสื่อถึงการนำเข้าเหล็กจากตะกอนเหล็กที่มีอยู่มากในทะเลสาบมาตาโนในอดีต[1]
ส่วนชื่อ "เซเลบีส" มาจากนักเดินทางชาวโปรตุเกสที่เรียกเกาะนี้ แม้ว่าความหมายนั้นไม่ปรากฏชัด ชื่อนี้อาจถือเป็นการเรียกชื่อพื้นเมืองของเกาะ "Sulawesi" ตามภาษาโปรตุเกส[2]
เศรษฐกิจ
เศรษฐกิจบนเกาะซูลาเวซีมุ่งเน้นอยู่ที่การเกษตร การประมง เหมืองแร่ และการป่าไม้[3]
อ้างอิง
ข้อมูล
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
