ทะเลไอริช
ทะเล / From Wikipedia, the free encyclopedia
ทะเลไอริช (อังกฤษ: Irish Sea)[lower-alpha 1] บางครั้งเรียก ทะเลแมน หรือ ทะเลแมงซ์ (อังกฤษ: Mann Sea หรือ Manx Sea; เวลส์: Môr Manaw, ไอริช: Muir Meann[4] แมน: Mooir Vannin, แกลิกสกอต: Muir Mhanainn)[5][6][7] เป็นทะเลที่แยกเกาะไอร์แลนด์จากบริเตนใหญ่ ทางใต้ติดต่อกับทะเลเคลติกผ่านช่องแคบเซนต์จอร์จและไปยังภาคพื้นสมุทรชายฝั่งตะวันตกของสกอตแลนด์[8] ส่วนทางตอนเหนือเชื่อมผ่านช่องแคบเหนือ แองเกิลซีย์เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดภายในทะเลไอริช ตามด้วยเกาะแมน
ทะเลไอริช | |
---|---|
ภาพดาวเทียม | |
ขอบเขตและเมืองท่า: ◘ เมืองท่าสินค้าและผู้โดยสาร / ◘ เมืองท่าสินค้า | |
ที่ตั้ง | บริเตนและไอร์แลนด์ |
พิกัด | 53.469448°N 5.141419°W / 53.469448; -5.141419 |
ชนิด | ทะเล |
เปิดสู่มหาสมุทร/ทะเล | ทะเลเคลติก |
ประเทศในลุ่มน้ำ | สหราชอาณาจักร; สาธารณรัฐไอร์แลนด์; ไอล์ออฟแมน |
ช่วงกว้างที่สุด | 200 กิโลเมตร (120 ไมล์) |
พื้นที่พื้นน้ำ | 46,007 km2 (17,763 sq mi) |
ความลึกโดยเฉลี่ย | 80–275 เมตร (262–902 ฟุต) |
ปริมาณน้ำ | 2,800 km3 (2.3×109 acre·ft) |
เกาะ | แองเกิลซีย์และโฮลีไอแลนด์, ไอล์ออฟแมนและคาล์ฟออฟแมน, เกาะบาร์ดซีย์, วอลนีย์, แลมเบย์, ไอร์แลนส์อาย |
ชายฝั่งทางเหนือติดกับสกอตแลนด์ ทางตะวันออกติดกับประเทศอังกฤษ ทางตะวันตกเฉียงใต้ติดกับเวลส์ และทางตะวันตกติดกับไอร์แลนด์เหนือและประเทศไอร์แลนด์ ทะเลไอริชมีความสำคัญในบริเวณที่ครอบคลุมทางด้านเศรษฐกิจทางการค้าขาย การขนส่งทางเรือ การคมนาคม การประมง และการสร้างพลังงานในรูปของกังหันลมและโรงงานนิวเคลียร์ การขนส่งผู้โดยสารระหว่างสองเกาะตกราว 12 ล้านคนต่อปี และสินค้าอีก 17 ล้านตันต่อปี[ต้องการอ้างอิง]