พีชคณิต
From Wikipedia, the free encyclopedia
พีชคณิต เป็นหนึ่งในสาขาทั่วไปของคณิตศาสตร์ กล่าวโดยย่อคือการศึกษาเกี่ยวกับสัญกรณ์คณิตศาสตร์และกฎในการจัดการสัญกรณ์ในสูตร[1] โดยเป็นสาขาที่เชื่อมโยงในคณิตศาสตร์เกือบทั้งหมด[2]
คำว่า "พีชคณิต" เป็นคำศัพท์ภาษาสันสกฤต พบครั้งแรกในตำราคณิตศาสตร์ชื่อสิทธานตะ ศิโรมณิ ของนักคณิตศาสตร์อินเดียชื่อ ภาสกร หรือ ภาสกราจารย์ ส่วนในภาษาอังกฤษ แอลจีบรา (algebra) มาจากภาษาอาหรับคำว่า الجبر (อัลญับร์) แปลว่า การรวมกันใหม่[3] หรือการจัดกระดูก[4]