ภาษาลัตเวีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาลัตเวีย (เอนดะนิม: latviešu valoda, ออกเสียง [ˈlatviɛʃu ˈvaluɔda] ลัตวิเอชูวาลูออดา)[3] รู้จักกันใน ภาษาเล็ตทิช (Lettish)[4] เป็นภาษาบอลต์ตะวันออกที่อยู่ในสาขาย่อยบอลต์ของสาขาบอลต์-สลาฟ ภายในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน และมีผู้พูดในภูมิภาคบอลติก โดยเป็นภาษาของชาวลัตเวียและภาษาราชการในประเทศลัตเวีย เช่นเดียวกันกับหนึ่งในภาษาราชการของสหภาพยุโรป[5] มีผู้พูดภาษาลัตเวียเป็นภาษาแม่ประมาณ 1.2 ล้านคนในประเทศลัตเวีย และ 100,000 คนที่ต่างประเทศ รวมทั้งหมดได้ 2 ล้านคน หรือร้อยละ 80 ของประชากรลัตเวียที่พูดภาษาลัตเวียในคริสต์ทศวรรษ 2000 ก่อนที่จำนวนประชากรทั้งหมดในประเทศเพิ่มขึ้นถึง 1.8 ล้านคนใน ค.ศ. 2022[6] ในจำนวนนั้น ประมาณ 1.16 ล้านคนหรือร้อยละ 62 ของประชากรลัตเวียใช้ภาษานี้เป็นภาษาหลักที่บ้าน แม้ว่าไม่รวมภูมิภาคลัตกาเลกับรีกาที่ประชากรมากกว่าร้อยละ 90 ใช้ภาษานี้เป็นภาษาแม่ในหมู่บ้านและเมือง[7][8][9]
ภาษาลัตเวีย | |
---|---|
เล็ตทิช[1] | |
latviešu valoda | |
ออกเสียง | [ˈlatviɛʃu ˈvaluɔda] |
ประเทศที่มีการพูด | ลัตเวีย |
ภูมิภาค | ทะเลบอลติก |
ชาติพันธุ์ | ชาวลัตเวีย |
จำนวนผู้พูด | 1.5 ล้านคน[2] (2023) |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
รูปแบบก่อนหน้า | อินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
|
ระบบการเขียน | ละติน (อักษรลัตเวีย) อักษรเบรลล์ภาษาลัตเวีย |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ลัตเวีย สหภาพยุโรป |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | lv |
ISO 639-2 | lav |
ISO 639-3 | lav – รหัสรวม รหัสเอกเทศ: lvs – ภาษาลัตเวียมาตรฐานltg – ภาษาลัตกาเล |
Linguasphere | 54-AAB-a |
บริเวณที่มีผู้พูดภาษาลัตเวียเป็นภาษาหลักในบ้านใน ค.ศ. 2011 ตามเทศบาลในประเทศลัตเวีย | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ภาษาลัตเวีย ในฐานะภาษาบอลต์ มีความใกล้ชิดกับภาษาลิทัวเนียเพื่อนบ้านมากที่สุด (เช่นเดียวกันกับภาษาปรัสเซียเก่า ภาษาบอลต์ที่สูญหายแล้ว) อย่างไรก็ตาม ภาษาลัตเวียมีการพัฒนาที่รวดเร็วยิ่งขึ้น[10] นอกจากนี้ ยังมีความขัดแย้งบางส่วนว่า ภาษา Latgalian กับ Kursenieki ที่สามารถเข้าใจร่วมกันกับภาษาลัตเวีย[11] ควรเป็นวิธภาษาหรือภาษาต่างหาก[12]