ศาสนาพุทธแบบทิเบต
From Wikipedia, the free encyclopedia
ศาสนาพุทธแบบทิเบต[1] (อังกฤษ: Tibetan Buddhism) คือศาสนาพุทธแบบหนึ่งซึ่งถือปฏิบัติในทิเบต และปัจจุบันได้แพร่หลายไปในหลายประเทศ
ดินแดนทิเบตในอดีตมีความรุ่งเรืองทางศาสนาพุทธมาก ศาสนาพุทธแบบทิเบตมีเอกลักษณ์เฉพาะคือเป็นการผสมผสานระหว่างศาสนาพุทธนิกายมหายานทั้งจากอินเดียและจีน ได้รับอิทธิพลจากศาสนาพุทธนิกายตันตระของอินเดีย จนเกิดเป็นนิกายวัชรยานขึ้น ประชาชนใฝ่ธรรมะ เมื่อมีงานบุญ ประชาชนจะเดินทางไปแสวงบุญแม้จะไกลสักเพียงใด ซึ่งปัจจุบันก็มีให้เห็นอยู่มากมาย แต่เมื่อตกอยู่ในการปกครองของจีนวัดนับพันแห่งทั่วนครลาซา เหลือไม่ถึงหนึ่งร้อยแห่งในปัจจุบัน จนแทบไม่เหลือความเจริญรุ่งเรืองในอดีต