เบคิไลต์
From Wikipedia, the free encyclopedia
เบคิไลต์ (อังกฤษ: Bakelite) เป็นชื่อทางการค้าของฟีนอลฟอร์มาลดีไฮด์เรซิน หรือมักจะเรียกกันว่าฟินอลิก เป็นพลาสติกเทอร์โมเซตติง ฟินอลิกทนความร้อนในสภาวะปกติประมาณ 160-180 องศาฟาเรนไฮต์ หากผสมวัตถุทนความร้อนบางชนิดจะสามารถทนความร้อนได้ถึง 400 องศาฟาเรนไฮต์ ฟินอลิกเป็นตัวนำความร้อนที่เลว ติดไฟได้แต่ช้าและดับเองจึงมักนิยมใช้ทำมือจับสำหรับอุปกรณ์สำหรับเครื่องครัว อุปกรณ์ไฟฟ้า ฝาครอบจานจ่ายรถยนต์ ถาดบรรจุสารเคมี ตู้โทรทัศน์ ที่รองนั่งโถส้วม นอกจากนี้ฟินอลิกยังสามารถทำเป็นโฟมได้อีกด้วย ซึ่งโฟมที่ผลิตจากฟินอลิกนี้สามารถขยายตัวได้ถึง 300 เท่า โฟมฟินอลิกนิยมทำเป็นทุ่นลอยน้ำและใช้เสริมความแข็งแรงในเครื่องบิน
เลขทะเบียน | |
---|---|
3D model (JSmol) |
|
เคมสไปเดอร์ |
|
SMILES
| |
คุณสมบัติ | |
(C6H6O·CH2O)n | |
มวลโมเลกุล | Variable |
ลักษณะทางกายภาพ | Brown solid |
ความหนาแน่น | 1.3 g/cm3[1] |
การนำความร้อน | 0.2 W/(m·K)[1] |
ดัชนีหักเหแสง (nD) |
1.63[2] |
อุณหเคมี | |
ความจุความร้อน (C)
|
0.92 kJ/(kg·K)[1] |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
|
ในปี ค.ศ. 1907 เลโอ บาเกอลันด์ (Leo Baekeland) ได้ประสบความสำเร็จในการทำพอลิเมอร์สังเคราะห์ (พลาสติก) ชนิดแรก บาเกอลันด์เป็นนักเคมีผู้ถือกำเนิดในประเทศเบลเยียม และต่อมาได้เดินทางมาตั้งรกรากอยู่ที่รัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา หลังจากที่เขาได้รับปริญญาเอกด้านวิทยาศาสตร์ขณะอายุเพียง 21 ปีเท่านั้น การค้นพบของบาเกอลันด์กระตุ้นให้เกิดการผลิตพลาสติกตลอดจนการเติบโตของอุตสาหกรรมพลาสติกชนิดอื่น ๆ มาจนปัจจุบัน