ไพโอเนียร์ 11
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไพโอเนียร์ 11 (อังกฤษ: Pioneer 11) คือยานสำรวจอวกาศแบบไม่มีคนบังคับที่เดินทางระหว่างดาวเคราะห์ ขึ้นสู่อวกาศเมื่อ 6 เมษายน ค.ศ. 1973 เป็นยานสำรวจอวกาศในโครงการไพโอเนียร์ เพื่อศึกษาแถบดาวเคราะห์น้อย, สภาพแวดล้อมรอบดาวพฤหัสบดี, ลมสุริยะ, รังสีคอสมิก และดาวเสาร์ และท้ายที่สุดได้ไกลออกไปในระบบสุริยะ และเฮลิโอสเฟียร์[2] เป็นการสำรวจแรกที่พบดาวเสาร์ และครั้งที่สองที่บินผ่านแถบดาวเคราะห์น้อย และดาวพฤหัสบดี แต่เนื่องจากข้อจำกัดของพลังงานและระยะทางมากมายในการสำรวจ การสื่อสารได้สูญหายไปตั้งแต่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995
ข้อมูลเบื้องต้น ประเภทภารกิจ, ผู้ดำเนินการ ...
ไพโอเนียร์ 11 | |
---|---|
ประเภทภารกิจ | การสำรวจดาวเคราะห์และเฮลิโอสเฟียร์ |
ผู้ดำเนินการ | NASA / ARC |
COSPAR ID | 1973-019A |
SATCAT no. | 6421 |
เว็บไซต์ | Pioneer Project website (archived) NASA Archive page |
ระยะภารกิจ | 22 ปี 7 เดือน 19 วัน |
ข้อมูลยานอวกาศ | |
ผู้ผลิต | TRW |
มวลขณะส่งยาน | 258.5 กก.[1] |
กำลังไฟฟ้า | 155 วัตต์ (ตอนปล่อยตัว) |
เริ่มต้นภารกิจ | |
วันที่ส่งขึ้น | April 6, 1973, 02:11:00 (1973-04-06UTC02:11Z) UTC[1] |
จรวดนำส่ง | Atlas SLV-3D Centaur-D1A Star-37E |
ฐานส่ง | แหลมคะแนเวอรัล LC-36B |
สิ้นสุดภารกิจ | |
ติดต่อครั้งสุดท้าย | 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1995 (1995-11-24) |
บินผ่านดาวพฤหัสบดี | |
เข้าใกล้สุด | 3 ธันวาคม ค.ศ. 1974 |
ระยะทาง | 43,000 กิโลเมตร (27,000 ไมล์) |
บินผ่านดาวเสาร์ | |
เข้าใกล้สุด | 1 กันยายน ค.ศ. 1979 |
ระยะทาง | 21,000 กิโลเมตร (13,000 ไมล์) |
ไพโอเนียร์ ไพโอเนียร์ 12 → |
ปิด