ไวษโณเทวี
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไวษโณเทวีเป็นพระเทวีท้องถิ่นที่ได้รับการยกย่องเป็นเทพมารดร อาทิปราศักติ พระนางคือพลังอีกภาคของไวษณวีและกำเนิดขึ้นจากพลังทั้งสามของของกาลี ลักษมี สุรัสวดีโดยรวมเป็นพลังอำนาจอันไม่ประมาณของพระทุรคา[1] โดยวัดที่เริ่มต้นกำเนิดแห่งพระนางอยู่ในรัฐชัมมูและกัศมีร์ประเทศอินเดีย
พระแม่ไวษโณเทวี | |
---|---|
เทพมารดร, เทพีแห่งภูเขา | |
เทวรูปพระแม่ไวษโณเทวี แบบประเพณีอินเดียในปัจจุบัน | |
ชื่ออื่น | ไวษณวี, ทุรคา, ปารวตี, มหามายา, มาตาราณี, อัมเบ, ตรีกูฏ, ชคัทอัมพา, ภควดี, ศักติ, เศราวาลี, อัมพิกา, ชโยตวาตี, ปาหาธาวาลี |
ชื่อในอักษรเทวนาครี | वैष्णो देवी |
ส่วนเกี่ยวข้อง | มหาเทวี, ทุรคา, พระปารวตี, พระลักษมี, พระสุรัสวดี, กาลี, มหากาลี |
ที่ประทับ | ไวษโณเทวี มณเฑียร, การตะ, ประเทศอินเดีย |
พาหนะ | เสือ, สิงโต |
บิดา-มารดา | รัตนการสาคร (Ratnakarsagar) และ สัมริทธิ (Samriddhi) |
ในประเทศไทยเมื่อกระแสความนิยมในเทพเจ้าฮินดูในไทย ด้วยเทวลักษณะของพระนางใกล้เคียงกับเทวลักษณะของพระแม่ทุรคา ผู้ที่ในศรัทธาในเทพเจ้าฮินดูในไทยมักเข้าใจผิดและเรียกพระนางว่า พระแม่อุมาขี่เสือ เช่นเดียวกับความเข้าใจในประติมานวิทยาของเทวลักษณะของเทพเจ้าฮินดูในไทยพระองค์อื่น ๆ เช่น กรณีของพระสทาศิวะที่ถูกเข้าใจผิดเป็นพระตรีมูรติ กรณีของพระแม่สันโดษีที่ถูกเข้าใจผิดเป็นพระแม่อุมาเทวี กรณีของพระแม่ตาราในพุทธแบบวัชรยานที่ถูกเข้าใจผิดเป็นพระแม่อุมาเทวี กรณีของพระแม่โกดิยาร์ที่ถูกเข้าใจผิดเป็นพระแม่คงคา เป็นต้น[2]