Bioavailability

Sa parmakolohiya, ang bioavailability (BA) ay isang subkategorya ng pagsipsip (absorpition) at isang praksyon ng pagbibigay ng dosis ng hindi nagbabagong droga na umabot sa sistemikong sirkulasyon, isa sa pangunahing parmakokinetikong pagkakakilanlan ng droga. Sa depinisyon, kapag ang medikasyon ay naibigay sa intravenous, ang bioavailability ay 100%.^[1] Subalit, kapag ang medikasyon ay naibigay sa ibang ruta (tulad ng sa bibig), kadalasang bumababa ang bioavailability ^TH[›] (dahil sa hindi kumpletong pagsipsip at unang pasa ng metabolismo) o maaaring magbago depende sa pasyente. Isa ang bioavailability sa mga kinakailangang gamit sa parmakokinetiko dahil maaaring maikonsidera ang bioavailability kapag nagkakalkula ng dosis para sa rutang hindi dumadaan sa intravenous.

Isang uri ng bioavailability, ang absolute biovailability na kung saan ito ay isang rasyon ng lawak sa ilalim ng kurba. IV, intravenous; PO, rutang pambibig. C ay konsentrasyon ng plasma (yunit arbitraryo)

Tandaan

^ TH: Isa sa mga iilang pasubali ang isang droga na nagpapakita ng F na lagpas ng 100% ay ang theophylline. Kapag naibigay ito sa pamamagitan ng bibig, ang F ay 111%, dahil ang droga ay kumpletong nasisipsip.^[2]