Sargon II

Si Sargon II ( Wikang Akkadiano Šarru-ukin "ginawa niyang(ang Diyos) matatag ang hari") ay isang hari ng Imperyong Neo-Asiryo. Siya ay naging kapwa hari ni Shalmaneser V noong 722 BCE at naging nag-iisang pinuno ng kaharian ng Babilonya noong 722 pagkatapos ng kamatayan ni Shalmaneser V. Hindi maliwanag kung siya ay anak ni Tiglath-Pileser III o isang mang-aagaw ng trono na walang kaugnayan sa maharlikang pamilya. Kanyang tinawag ang kanilang sarili bilang isang bagong tao at kinuha ang pangalang Sharru-kinu ("tunay na hari") pagkatapos ni Sargon ng Akkad na nagtatag ng unang Imperyong Semitiko sa rehiyon mga 1600 taon ang nakakaraan.^[1]

Sargon II
Hari ng Asirya
Sargon II and dignitary
Paghahari	722 – 705 BCE
Sinundan	Shalmaneser V
Kahalili	Sennacherib
Bahay Maharlika	Imperyong Neo-Asiryo

Maagang reynado

Si Sargon II ay isang anak ni Tiglath-Pileser III na tila sinamsam ang trono mula sa kanyang kapatid na lalaki na si Salmaneser V sa isang marahas na kudeta. Balubata na si Sargon nang siya'y dumating sa trono, at tinulungan ng kanyang anak na lalaki, ang korona prinsipe na si Sennacherib. Ang kapatid na lalaki ni Sargon na si Sinahusur ay nagsilbi bilang kanyang dakilang vizier.