Wikang pasulat

Ang wikang pasulat ay tumutukoy sa isang wika na isinulat at ginagamit para sa pagtatala ng mga kaganapan, ideya at damdamin.^[1] Ito ay isang sistema ng komunikasyon na gumagamit ng mga simbolo o karakter upang kumatawan sa sinasalitang wika, na nagbibigay-daan sa pagtatala at paghahatid ng impormasyon sa ibayo ng panahon at espasyo.^[2]

Ispesimen ng mga typeface o istilo ng titik na ginamit sa pagsulat ng maraming wika – – mula sa 1728 Cyclopædia sa pamamagitan ng tagapagtatag ng liham na si William Caslon

Ang kabaligtaran ng wikang pasulat ay wikang pasalita at mayroong ilang pagkakaiba sa pagitan ng dalawa. Ang pag-akses at paggamit sa nakasulat na salita ay nangangailangan ng dalawang pangunahing kasanayan sa wika: pagsusulat at pagbabasa.^[3] Dahil dito, ang literasi ay isang paunang kinakailangan para sa wikang pasulat. ^[4]

Ang wikang pasulat ay gumaganap ng isang mahalagang papel sa pag-unlad ng mga kumplikadong lipunan, na nagbibigay-daan para sa dokumentasyon ng mga batas, panitikan, at kultural na mga kasanayan. Ang iba't ibang kultura ay nakakabuo ng kanilang sariling mga sistema ng pagsulat, na humahantong sa magkakaibang anyo tulad ng Hiroglipiko sa Ehipto at mga karakter sa pagsulat ng Tsino.^[5]