Diabetes insipidus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Diabetes insipidus (DI) (halk arasında: şekersiz şeker hastalığı), yüksek miktarda seyreltik idrar ve aşırı susuzluk hissi ile karakterize bir durumdur.[1] Üretilen idrar miktarı günde yaklaşık 20 litre kadar olabilir. Sıvı alımının azaltılması idrarın konsantrasyonu üzerinde çok az etkiye sahiptir.[1] Komplikasyonlar dehidratasyon veya nöbetleri içerebilir.[1]
Her biri farklı nedenlere sahip dört tür diabetes insipidus (Dİ) türü bulunmaktadır.[1]
- Santral diabetes insipidus (SDI), vazopressin hormonu (antidiüretik hormon) eksikliğinden kaynaklanmaktadır.[1] Bu, hipotalamusta veya hipofiz bezindeki bir bozukluğa veya genetik bir bozukluğa bağlı olabilir,[1]
- Nefrojenik diabetes insipidus (NDI), böbrekler vazopressine düzgün cevap vermediğinde oluşur,[1]
- Dipsojenik diabetes insipidus, hipotalamustaki anormal susuzluk mekanizmalarından kaynaklanır,[1]
- Gestasyonel diabetes insipidus sadece hamilelik döneminde gerçekleşir.[1]
Teşhis sıklıkla idrar testlerine, kan testlerine ve sıvı kısıtlama testine dayanır.[1] Diabetes mellitus tamamen farklı bir mekanizma ile ile oluşan ayrı bir durumdur, ancak her iki durum da büyük miktarlarda idrar üretilmesine neden olabilir.[1]
Tedavi dehidratasyonu önlemek için yeterli miktarda sıvı içmeyi gerektirir.[1] Diğer tedaviler hastalığın tipine bağlıdır.[1] Santral ve gebelik diabetes insipidus tedavisi dezmopresin ile yapılır.[1] Nefrojenik diabetes insipidus, ya hastalığın altta yatan nedeninin bulunmasına ya da tiyazid, aspirin veya ibuprofenin kullanılarak tedavi edilir.[1] Her yıl yeni oluşan diabetes insipidus vakalarının sayısı 100.000'de 3'tür.[2] Santral diabetes insipidus genellikle 10 ila 20 yaş arasında başlar ve erkekler ve kadınlarda eşit olarak ortaya çıkar.[3] Nefrojenik diabetes insipidus herhangi bir yaşta başlayabilir.[4] "Diyabet" terimi, Yunanca sifon anlamına gelen bir kelimeden türetilmiştir.[5]