Hristiyan manastırcılığı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Hristiyan manastırcılığı, Hristiyan ideallerine bağlı kalarak hayatın ibadet temelli olarak planlandığı manastırcılık tarzı. Eski Ahit de dahil olmak üzere Hristiyanlarca kutsal kabul edilen metinlerde hayatın dine adandığı yaşam tarzı örnek olarak gösterilmiş ancak buna yönelik bir teşkilat oluşturulması teşvik edilmemiştir. İlerleyen yüzyıllarda yalnızca temel ihtiyaçların karşılanarak tüm hayatın geçirileceği merkezler oluşmaya başlamış ve Hristiyan manastırcılığı başlamıştır. Manastır hayatı yaşayan kişilere Grekçe "yalnız" anlamına gelen monahos kelimesinden türetilen "monk" (keşiş) denmiştir.[1][2]