Malezya Hava Yollarının 370 sefer sayılı uçuşu için yapılan araştırmalar
From Wikipedia, the free encyclopedia
Kuala Lumpur Uluslararası Havalimanı'ndan Pekin Başkent Uluslararası Havalimanı'na tarifeli bir uluslararası yolcu uçuşu olan Malaysia Airlines 370 sefer sayılı uçuş'un [lower-alpha 1] Mart 2014'te kaybolması, Asya'da ve Güney Hint Okyanusu'nda havacılık tarihinin en masraflı araştıması olan büyük, çok uluslu bir araştırmaya neden oldu.[2] Uçak ve Inmarsat arasındaki iletişimin birden fazla kurum tarafından analizi, uçuşun Güney Hint Okyanusu'nda sona erdiği sonucuna vardı.
Gemilerin Perth yakınındaki Fremantle Harbour'dan ulaşması altı gün süren 60.000 km² (23,000 sq mi) boyutundaki birincil arama alanı, Batı Avustralya, Perth'in batısındaki yaklaşık 2.000 km (1.200 mi) olan olası uçuş yollarının analizi yapıldı.[3] Bu bölgenin sualtı araması 5 Ekim 2014'te 60 milyon Avustralya Doları (yaklaşık 56 milyon ABD Doları veya 41 milyon euro) karşılığında başladı.[4][5] Önemli bir gecikme olmaksızın, öncelikli arama alanının aranması Mayıs 2015 civarında tamamlanacaktı.[6] 29 Temmuz 2015'te, Réunion Adası'nda, daha sonra 370 sefer sayılı uçuştan bir flaperon olduğu doğrulanan bir deniz enkazı parçası bulundu.[7][8][9][10] 20 Aralık 2016'da, yaklaşık 25,000 kilometrekare (9,653 sq mi) aranmamış bir alan olduğu açıklandı ve yaklaşık olarak 34°G 93°D konumunun merkezi, MH370 uçuşunun en olası suya çarpma yeriydi.[11] Arama 17 Ocak 2017'de durduruldu.[12] Ekim 2017'de, son sürüklenme çalışması, en olası suya batma konumunun yaklaşık olarak 35.6°G 92.8°D / -35.6; 92.8 olduğuna inanıyordu. Bu koordinatlara dayalı arama, özel bir şirket olan Ocean Infinity tarafından Ocak 2018'de yeniden başlatıldı; Haziran 2018'de başarılı bir sonuç alınmadan sona erdi.
Mart 2022'de Ocean Infinity, 2023 veya 2024'te aramaya devam etme taahhüdünde bulunmuştur. Bu taahhüt Malezya hükûmetinin onayını beklemektedir.[13]
Avustralya, Çin, Hindistan, Japonya, Malezya, Yeni Zelanda, Güney Kore, Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nden gemiler ve uçaklar, Güney Hint Okyanusu'nun aranmasına katıldı. Uydu görüntüleri de Tomnod tarafından halkın kullanımına sunuldu, böylece kitle kaynaklı çabalar yoluyla aramaya yardımcı olabileceklerdi.