Nusayrilik
From Wikipedia, the free encyclopedia
Nusayrî inancı[1] ya da Nusayrî Tarikâtı i'tikadı; Nusayrî i'tikadının asıl kurucusu "Şeyh Bayrak" nâmıyla ün salan ve Nusayrî mezhebinin ulûsu olarak addedilen, yaklaşık olarak 957/968 yılları arasında Halep'te vefât eden "Hüseyin bin Hâmdân-ı Hasîbî" (Arapça: الخصيبي) adındaki şâhıstır.[2] Ghulat-i Şîʿa/İmamiye'den olduğu varsayılan Nusayriyye i'tikadında İsmailiyye, Dürzîlik, Hristiyanlık ve Suriye'nin yerel inançlarının birleştiği düşünülmektedir. Nusayrîler'e göre sadece kendileri gerçek Ehl-i Beyt inancına sahiptir. On İki İmâmlar'ın sonuncusu olan Muhammed Mehdi'nin bu tarikâtın i'tikadındaki yeri belirsizdir. Bu nedenledir ki, Anadolu Alevîliği ile Câferiyye Şiîliği'nden i'tikadî yönden ayrılmaktadırlar.
Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Mayıs 2020) |
Bu maddenin giriş bölümü çok kısa olup özetlemeye uygun olmadığı düşünülmektedir. |
Bu madde okuyucular için kafa karıştırıcı içeriklere veya net olmayan ifadelere sahip olabilir. |
Alevî inancı ile karıştırılmamalıdır.
Hurûfî-Bektâşî inancı ile karıştırılmamalıdır.