Saf Aklın Eleştirisi
Immanuel Kant'ın 1781'de basılan kitabı / From Wikipedia, the free encyclopedia
Saf Aklın Eleştirisi ya da Arı Usun Eleştirisi (Almanca: Kritik der reinen Vernunft)[1] Immanuel Kant'ın 1781'de basılan ve en önemli eserleri arasında kabul edilen kitabıdır. Temel olarak Hume'un, olayların arasında bir neden-sonuç ilişkisi olduğu önermesinin kanıtlanamaz olduğu fikrinden yola çıkarak saf aklın mümkün olamayacağına dair ürettiği skeptik bakışına çözüm getirmeye çalışır. "İlk Eleştiri" olarak da anılan bu eseri, Pratik Aklın Eleştirisi (1788) ve Yargı Gücünün Eleştirisi (1790) eserleri takip etmiştir.
Pratik Bilgiler Immanuel Kant, Kantçılık · Deontolojik Etik ...
Immanuel Kant |
---|
Kantçılık · Deontolojik Etik |
Kavramlar / İçerik |
Numen |
Sapere aude |
Analitik-sentetik ayrımı |
Kategorik buyruk |
Hipotetik buyruk |
Saf Aklın Eleştirisi |
Aşkınsal İdealizm Şema Kant'ın Siyaset Felsefesi |
Önemli Eserleri |
Arı Usun Eleştirisi |
Pratik Usun Eleştirisi |
Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi Gelecekte Bir Bilim Olarak Ortaya Çıkabilecek Her Metafiziğe Prolegomena Aydınlanma Nedir? Ahlak Metafiziği |
Kant Felsefesinde Önemli Kişiler |
George Berkeley |
René Descartes |
Arthur Schopenhauer |
Baruch Spinoza |
Johann Gottlieb Fichte Georg Wilhelm Friedrich Hegel David Hume |
İlgili konular |
Alman idealizmi · Yeni-Kantcılık |
Kapat