Sibel (mitoloji)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sibel, Türk mitolojisinde bereketi ve bolluğu simgeleyen bir tanrıça.[kaynak belirtilmeli]
Bir görüşe göre Kibele adlı Anadolu tanrıçasının Türk kültüründeki adıdır.[1][2][3] Başka bir yaklaşımda ise daha eski çağlarda zaten var olan bir Türk tanrıçası Anadolu'da Kibele ile özdeşleşmiştir.[4][5] Türk mitolojisindeki Cembil adlı başka bir tanrıça ile bazı noktalarda benzerlikler gösterir. Bolluğun, bereketin, toprağın, çoğalmanın simgesidir. Pek çok batı diline (okunuş olarak) Sibele veya Sibela şeklinde geçmiştir. Örneğin Fransızcada Cybèle (Sibele okunur) biçiminde yer alır.[6][7] Araplardaki Hübel ile de eşdeğerdir. Dolayısıyla aslında insanlığın mitoloji algısındaki ortak simgelerden birisidir. Taştan doğmuş olduğu rivayet edilir.
Anadolu'da kızlara verilen Sibel adının kökeni doğrudan bu tanrıçadır. Ayrıca sözcük Farsça yağmur damlası manası taşır ve bu dilde sebil (su, çeşme) kelimesi ile aynı kökten gelir. Buğday başağı anlamına da gelir. Kelimenin Yunanca büyücü veya kahin kadın manası taşıdığı da iddia edilmektedir.[8] Dolayısıyla Sibel, pek çok kültürün kesişim noktasında duran ortak bir kişiliktir.