Tarihî bölge

Tarihî bölgeler (veya tarihî alanlar), günümüz sınırları ne olursa olsun, zaman içinde bir noktada kültürel, etnik, dilsel veya politik bir temele sahip olan coğrafi bölgelerdir.^[1] Çağdaş politik, ekonomik veya sosyal organizasyonlara herhangi bir atıfta bulunmadan, döneme özgü kültürlerin sosyal gelişimini incelemek ve analiz etmek için sınırlamalar olarak kullanılırlar.

Bu görüşün altında yatan temel ilke, bireylerin uzamsal-sosyal kimlikleri üzerinde çağdaş dünya tarafından anlaşıldığından daha büyük bir etkiye sahip olan, kendi dünya görüşüne bağlı ve genellikle onun tarafından kör edilen daha eski siyasi ve zihinsel yapıların var olduğudur - örneğin ulus devlete odaklanma.^[2]

Bölge tanımları değişiklik gösterir^[3] ve bölgeler, Avrupa gibi makrobölgeleri, geleneksel devletlerin topraklarını veya daha küçük mikrobölgesel alanları içerebilir. Bir coğrafi yakınlık, bölgesel bir kimliğin ortaya çıkması için genellikle gerekli olan ön koşuldur.^[3] Avrupa'da, bölgesel kimlikler genellikle Göç Dönemi'nden türetilmiştir, ancak çağdaş perspektif için genellikle 1918-1920 arasındaki bölgesel dönüşüm zamanı ve bir diğeri Soğuk Savaş sonrası dönem ile ilgilidir.^[4]

1902'de Orta Doğu gibi bazı bölgeler askerı stratejist Alfred Thayer Mahan tarafından Basra Körfezi bölgesine atıfta bulunmak için tamamen icat edilmiştir.^[5]

Listeler

• Anadolu
• Ermenistan
• Orta Avrupa
• Danimarka (Topraklar / Semtler)
• Finlandiya (Tarihsel / Eski)
• Yunanistan (Antik / Geleneksel / Coğrafi)
• Letonya
• Portekiz
• Sırbistan
• İsveç (Topraklar / İller)
• Amerika Birleşik Devletleri