Ventriküler fibrilasyon
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ventriküler fibrilasyon (VF), kalbin ventriküllerinin sağlıklı atım yapamayıp bunun yerine titreştiği anormal bir kalp ritmidir.[1] Düzensizleşmiş elektriksel aktiviteden kaynaklanır.[1] Ventriküler fibrilasyon, bilinç kaybı ve nabızın kaybolmasıyla kardiyak arrest'e neden olur.[2] Kardiyak arrest tedavi edilmezse ölüm ile sonuçlanır.[1]
Ventriküler fibrilasyon, koroner kalp hastalığı, kalp kapak hastalığı, kardiyomiyopati, Brugada sendromu, uzun QT sendromu, elektrik çarpması veya kafa içi kanama nedeniyle ortaya çıkabilir.[1][2][3] Teşhis, herhangi normal bir P dalgası olmaksızın, düzensiz ve şekillenmemiş QRS komplekslerini gösteren tipik bir elektrokardiyogram (EKG) görüntüsüyle ile konur.[2] Önemli bir ayırıcı tanı ise torsades de pointes'dir .[2]
Tedavi kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) ve defibrilasyon ile yapılır.[4] Bifazik defibrilasyon, monofazik defibrilasyondan daha iyi olabilir.[4] İlk tedaviler etkili değilse ilaç epinefrin (erişkinler için 1 mg) veya amiodaron (erişkinler için 300 mg) verilebilir.[2] Aritmi saptandığında hastane dışında olanlarda sağ kalım oranları yaklaşık %17 iken hastanede yaklaşık %46'dır.[2][5]