1962 Formula 1 sezonu

1962 Formula 1 sezonu, FIA tarafından düzenlenen Formula 1 şampiyonasının 16. sezonuydu. 13. Dünya Sürücüler Şampiyonasını, 5. F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını ve birçok şampiyona dışı yarışa ev sahipliği yaptı. Dünya Şampiyonası, 20 Mayıs ile 29 Aralık 1962 tarihleri arasında dokuz yarışta yapıldı.

1962 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1961	Sonraki: 1963
Pilotlar • Pistler • Yarışlar

Graham Hill, BRM adına yarışırken kariyerindeki iki şampiyonluktan ilkini kazandı

BRM adına yarışan Graham Hill, rakibi Jim Clark'ın son yarışta yarış dışı kalmasının ardından ilk Sürücüler Şampiyonası'nı kazandı.^[1] BRM ayrıca Üreticiler Şampiyonası'nı ilk kez kazandı. Bu şampiyonluk takımın tek üreticiler şampiyonluğu oldu.^[2]

Çifte Dünya Şampiyonu Jack Brabham, kendi takımını kurdu ve Brabham BT3'ü Amerika Grand Prix'sinde ilk kez kullanarak, kendi adını taşıyan bir araçla puan alan ilk F1 pilotu oldu. Ricardo Rodríguez, kendi evindeki yarış olan şampiyona dışı Meksika Grand Prix'si için antrenman sırasında yaptığı kazayla hayatını kaybetti. Rodríguez, Scuderia Ferrari'nin en genç sürücüsü ve aynı zamanda en genç ölen F1 sürücüsü oldu.

Takımlar ve sürücüler

1962 sezonunda aşağıdaki takımlar ve pilotlar yarıştı. Bütün takımlar Dunlop lastiklerini kullandı.

Takım	Üretici	Şasi	Motor	Lastik	Sürücü	Yarışlar
Scuderia Ferrari SpA SEFAC	Ferrari	156	Ferrari 178 1.5 V6	D	Phil Hill	1-3, 5-7
				D	Giancarlo Baghetti	1, 3, 6-7
				D	Ricardo Rodríguez	1-3, 6-7
				D	Lorenzo Bandini	2, 6-7
				D	Willy Mairesse	2-3, 7
Team Lotus	Lotus-Climax	25 24	Climax FWMV 1.5 V8	D	Jim Clark	1-9
				D	Trevor Taylor	1-9
Cooper Car Company	Cooper-Climax	T60 T55 T53	Climax FWMV 1.5 V8 Climax FPF 1.5 L4	D	Bruce McLaren	1-9
				D	Tony Maggs	1-9
				D	Timmy Mayer	8
Brabham Racing Organisation	Lotus-Climax	24	Climax FWMV 1.5 V8	D	Jack Brabham	1-5
	Brabham-Climax	BT3				6, 8-9
UDT Laystall Racing Team	Lotus-Climax	24 18/21	Climax FWMV 1.5 V8 Climax FPF 1.5 L4	D	Innes Ireland	1-5, 7-9
					Masten Gregory	1, 5
	Lotus-BRM	24	BRM P56 1.5 V8	D		2-4, 7-8
Porsche System Engineering	Porsche	804 718	Porsche 753 1.5 F8 Porsche 547/3 1.5 F4	D	Jo Bonnier	1-2, 4-8
				D	Dan Gurney	1-2, 4-8
				D	Phil Hill	8
Ecurie Maarsbergen	Porsche	718 787	Porsche 547/3 1.5 F4	D	Carel Godin de Beaufort	1-9
				D	Ben Pon	1
	Emeryson-Climax	61	Climax FPF 1.5 L4	D	Wolfgang Seidel	1
Owen Racing Organisation	BRM	P57 P48/57	BRM P56 1.5 V8	D	Graham Hill	1-9
				D	Richie Ginther	1-9
				D	Bruce Johnstone	9
Bowmaker-Yeoman Racing Team	Lola-Climax	Mk4	Climax FWMV 1.5 V8	D	John Surtees	1-9
				D	Roy Salvadori	1-2, 4-9
Ecurie Galloise	Cooper-Climax	T53	Climax FPF 1.5 L4	D	Jackie Lewis	1, 4-6
	BRM	P48/57	BRM P56 1.5 V8	D		2
R.R.C. Walker Racing Team	Lotus-Climax	24	Climax FWMV 1.5 V8	D	Maurice Trintignant	2-4, 6-8
Ecurie Nationale Suisse Ecurie Filipinetti	Lotus-Climax	21	Climax FPF 1.5 L4	D	Jo Siffert	2-3, 6
	Lotus-BRM	24	BRM P56 1.5 V8	D		4, 7
				D	Heinz Schiller	6
	Porsche	718	Porsche 547/3 1.5 F4	D	Heini Walter	6
Scuderia SSS Republica di Venezia	Lotus-Climax	18/21 24	Climax FPF 1.5 L4	D	Nino Vaccarella	2, 7
	Porsche	718	Porsche 547/3 1.5 F4			6
Emeryson Cars	Lotus-Climax	18	Climax FPF 1.5 L4	D	John Campbell-Jones	3
	Emeryson-Climax	61		D	Tony Settember	5, 7
Equipe Nationale Belge	Lotus-Climax	18/21	Climax FPF 1.5 L4	D	Lucien Bianchi	3
	ENB-Maserati	F1	Maserati Tipo 6 1.5 L4	D		6
Autosport Team Wolfgang Seidel	Lotus-BRM	24	BRM P56 1.5 V8	D	Dan Gurney	3
				D	Wolfgang Seidel	5-6
				D	Gunther Seiffert	6
				D	Tony Shelly	7
Anglo-American Equipe	Cooper-Climax	T59	Climax FPF 1.5 L4	D	Ian Burgess	5-7
Ecurie Excelsior	Lotus-Climax	18	Climax FPF 1.5 L4	D	Jay Chamberlain	5-7
John Dalton	Lotus-Climax	18/21	Climax FPF 1.5 L4	D	Tony Shelly	5-6
Gilby Engineering	Gilby-BRM	62	BRM P56 1.5 V8	D	Keith Greene	6-7
Bernard Collomb	Cooper-Climax	T53	Climax FPF 1.5 L4	D	Bernard Collomb	6
Scuderia de Tomaso	De Tomaso	801	De Tomaso 1.5 F8	D	Nasif Estéfano	7
Scuderia Settecolli	De Tomaso-OSCA	F1	OSCA 372 1.5 L4	D	Roberto Lippi	7
Gerry Ashmore	Lotus-Climax	18/21	Climax FPF 1.5 L4	D	Gerry Ashmore	7
Scuderia Jolly Club	Lotus-Climax	18	Climax FPF 1.5 L4	D	Ernesto Prinoth	7
Dupont Team Zerex	Lotus-Climax	24	Climax FWMV 1.5 V8	D	Roger Penske	8
Hap Sharp	Cooper-Climax	T53	Climax FPF 1.5 L4	D	Hap Sharp	8
Jim Hall	Lotus-Climax	21	Climax FPF 1.5 L4	D	Jim Hall	8
John Mecom	Lotus-Climax	24	Climax FPF 1.5 L4	D	Rob Schroeder	8
Ernie Pieterse	Lotus-Climax	21	Climax FPF 1.5 L4	D	Ernie Pieterse	9
John Love	Cooper-Climax	T55	Climax FPF 1.5 L4	D	John Love	9
Neville Lederle	Lotus-Climax	21	Climax FPF 1.5 L4	D	Neville Lederle	9
Otelle Nucci	LDS-Alfa Romeo	Mk 1	Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4	D	Doug Serrurier	9
Mike Harris	Cooper-Alfa Romeo	T53	Alfa Romeo Giulietta 1.5 L4	D	Mike Harris	9

Takım ve sürücü değişiklikleri

Stirling Moss (fotoğraf 2011'de çekilmiştir) bu sezon için Ferrari ile anlaşmıştı ancak sezon başında geçirdiği kaza nedeniyle yarış kariyeri sona erdi.

Çifte dünya şampiyonu Jack Brabham 1962 için kendi takımını kurup şasisini geliştirdi (BT3) (fotoğraf 2019'da çekilmiştir).

• 1961'de de olduğu gibi Ferrari birçok yarışta üç araçla yarıştı. Stirling Moss da takımda yer alacaktı ancak Glover Trophy'de geçirdiği kaza nedeniyle yarış kariyeri sona erdi. Bir ay komada kalan Moss'un vücudunun sol tarafı altı ay felçli kaldı.^[3][4] 1961 Fransa Grand Prix'yi ve birkaç şampiyona dışı yarışı kazanan Giancarlo Baghetti yerine geçen isim oldu.
• Richie Ginther, emekliliğini açıklayan Tony Brooks'un yerine Ferrari'den BRM'ye geçti. Takım bu sezon için kendi V8 motorunu kullanmaya başladı. Geçen sezon Climax motorlarını kullanmışlardı.
• Lotus, Innes Ireland'ı takımdan göndererek yerine Taylor'ı aldı. Ireland de BRP'ye transfer oldu (takım adını UDT Laystall Racing olarak değiştirdi).
• Çifte dünya şampiyonu Jack Brabham kendi takımı Brabham'ı kurdu. Önce Lotus şasisi kullandı ancak sonra kendi BT3 şasisini kullandı ve kendi adını taşıyan bir araçla puan alan ilk pilot oldu. Cooper'daki yerini Tony Maggs aldı.
• Bowmaker Racing (daha sonra Reg Parnell Racing olacaktı), Lola Cars'ın ilk şasisi olan Lola Mk4 ile F1'e girdi.

Sezon ortası değişiklikleri

• Lorenzo Bandini ve Willy Mairesse, yarı zamanlı olarak Scuderia Ferrari'ye katılarak takımdaki sürücü sayısını İtalya Grand Prix için beşe çıkardı.
• Emeryson, 1956'dan sonra ilk kez gridde fabrika takımı olarak yer aldı. Britanya Grand Prix'de kendi şasilerini kullanmaya başlamadan önce Lotus şasisi kullanıyorlardı.
• ENB, Almanya Grand Prix'de Maserati motorlu kendi şasileriyle yarışmaya başladı.

Takvim

No.	Grand Prix	Pist	Tarih
1	Hollanda Grand Prix	Circuit Zandvoort, Zandvoort	20 Mayıs
2	Monako Grand Prix	Circuit de Monaco, Monte Carlo	3 Haziran
3	Belçika Grand Prix	Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot	17 Haziran
4	Fransa Grand Prix	Rouen-Les-Essarts, Orival	8 Temmuz
5	Britanya Grand Prix	Aintree Motor Racing Circuit, Merseyside	21 Temmuz
6	Almanya Grand Prix	Nürburgring, Nürburg	5 Ağustos
7	İtalya Grand Prix	Autodromo Nazionale di Monza, Monza	16 Eylül
8	Birleşik Devletler Grand Prix	Watkins Glen International, New York	7 Ekim
9	Güney Afrika Grand Prix	Prince George Circuit, East London	29 Aralık

Takvim değişiklikleri

• Monako Grand Prix üç hafta ileri atıldı, böylece Hollanda Grand Prix sezonun açılış yarışı oldu.
• Fransa Grand Prix, her beş yılda bir gelenekselleştiği üzere (1952 ve 1957'de olduğu gibi) bir yıllığına Reims-Gueux'dan Rouen-Les-Essarts'a geçti.
• Güney Afrika Grand Prix ilk kez takvime girdi. 29 Aralık'ta sezonun son yarışı olarak Prince George Circuit'te yapıldı.

Sonuçlar ve sıralamalar

Grand Prix

No.	Grand Prix	Pol pozisyonu	En hızlı tur	Kazanan pilot	Kazanan üretici	Lastik	Rapor
1	Hollanda Grand Prix	John Surtees	Bruce McLaren	Graham Hill	BRM	D	Rapor
2	Monako Grand Prix	Jim Clark	Jim Clark	Bruce McLaren	Cooper-Climax	D	Rapor
3	Belçika Grand Prix	Graham Hill	Jim Clark	Jim Clark	Lotus-Climax	D	Rapor
4	Fransa Grand Prix	Jim Clark	Graham Hill	Dan Gurney	Porsche	D	Rapor
5	Britanya Grand Prix	Jim Clark	Jim Clark	Jim Clark	Lotus-Climax	D	Rapor
6	Almanya Grand Prix	Dan Gurney	Graham Hill	Graham Hill	BRM	D	Rapor
7	İtalya Grand Prix	Jim Clark	Graham Hill	Graham Hill	BRM	D	Rapor
8	Birleşik Devletler Grand Prix	Jim Clark	Jim Clark	Jim Clark	Lotus-Climax	D	Rapor
9	Güney Afrika Grand Prix	Jim Clark	Jim Clark	Graham Hill	BRM	D	Rapor

Puanlama sistemi

Daha fazla bilgi: Formula 1 Dünya Şampiyonası puanlama sistemleri listesi

Yarışı ilk altıda tamamlayan pilotlara puan verildi. Şampiyonaya sadece en iyi beş sonuç dahil edildi.

Üreticiler klasmanında her yarışta en iyi sonucu alan sürücünün puanı dikkate alındı. Ek olarak, sürücüler klasmanında olduğu gibi sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı.

Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:

Pozisyon	1.	2.	3.	4.	5.	6.
Puan	9	6	4	3	2	1
Kaynak:[5]

Sürücüler Şampiyonası

Poz. Sürücü HOL MON BEL FRA BRİ ALM İTA ABD GAF Puan 1 Graham Hill 1 (6) 2P 9E (4) 1E 1E (2) 1 42 (52) 2 Jim Clark 9 YDPE 1E YDP 1PE 4 YDP 1PE YDPE 30 3 { {bayraksimge|NZL}} Bruce McLaren YDE 1 YD (4) 3 (5) 3 3 2 27 (32) 4 John Surtees YDP 4 5 5 2 2 YD YD YD 19 5 Dan Gurney YD YD DNS 1 9 3P 13 5 15 6 Phil Hill 3 2 3 YD YD 11 DNS 14 7 Tony Maggs 5 YD YD 2 6 9 7 7 3 13 8 Richie Ginther YD YD YD 3 13 8 2 YD 7 10 9 Jack Brabham YD 8 6 YD 5 YD 4 4 9 10 Trevor Taylor 2 YD YD 8 8 YD YD 12 YD 6 11 Giancarlo Baghetti 4 YD 10 5 5 12 Lorenzo Bandini 3 YD 8 4 13 Ricardo Rodríguez YD DNS 4 6 14 4 14 Willy Mairesse 7 YD 4 3 15 Jo Bonnier 7 5 10 YD 7 6 13 3 16 Innes Ireland YD YD YD YD 16 YD 8 5 2 17 Carel Godin de Beaufort 6 DNQ 7 6 14 13 10 YD 11 2 18 Masten Gregory YD DNQ YD YD 7 12 6 1 19 Neville Lederle 6 1 — Maurice Trintignant YD 8 7 YD YD YD 0 — Jackie Lewis 8 DNQ YD 10 YD 0 — John Love 8 0 — Nino Vaccarella DNQ 15 9 0 — Lucien Bianchi 9 16 0 — Roger Penske 9 0 — Bruce Johnstone 9 0 — Jo Siffert DNQ 10 YD 12 DNQ 0 — Rob Schroeder 10 0 — Ernie Pieterse 10 0 — Ian Burgess 12 11 DNQ 0 — Tony Settember 11 YD 0 — John Campbell-Jones 11 0 — Hap Sharp 11 0 — Heini Walter 14 0 — Jay Chamberlain 15 DNQ DNQ 0 — Wolfgang Seidel NC YD DNQ 0 — Roy Salvadori YD YD YD YD YD YD DNS YD 0 — Tony Shelly YD DNQ DNQ 0 — Keith Greene DNS YD DNQ 0 — Ben Pon YD 0 — Heinz Schiller YD 0 — Bernard Collomb YD 0 — Timmy Mayer YD 0 — Doug Serrurier YD 0 — Mike Harris YD 0 — Günther Seiffert DNQ 0 — Gerry Ashmore DNQ 0 — Ernesto Prinoth DNQ 0 — Roberto Lippi DNQ 0 — Nasif Estéfano DNQ 0 — Jim Hall DNS 0 Poz. Sürücü HOL MON BEL FRA BRİ ALM İTA ABD GAF Puan

Renk Sonuç Altın Birinci Gümüş İkinci Bronz Üçüncü Yeşil Puanla bitirdi Mavi Puansız bitirdi Sıralamaya dahil edilmedi (NC) Mor Yarış Dışı (YD) Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ) Siyah Diskalifiye (Dis.) Beyaz Başlamadı (DNS) Boş Katılmadı (DNA) Yaralandı (INJ) Kabul edilmedi (EX) Çekildi (WD) İşaret Anlamı E En hızlı tur P Pol pozisyonu † Yarışın %90'ını tamamlamış pilotlar, yarışı tamamlamış olarak kabul edilir. altsimge sayısı Sprint sıralamadaki puan alma derecesi

• Sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir.
• Eğik yazılanlar en hızlı turu gösterir
• Kalın pol pozisyonunu gösterir

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası sıralaması

Porsche 1962 F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını beşinci tamamladı

Poz.	Takım	HOL	MON	BEL	FRA	BRİ	ALM	İTA	ABD	GAF	Puan[a]
1	BRM	1	(6)	2	(3)	(4)	1	1	(2)	1	42 (56)
2	Lotus-Climax	2	8	1	7	1	4	9	1	(5)	36 (38)
3	Cooper-Climax	(5)	1	YD	2	3	(5)	3	(3)	2	29 (37)
4	Lola-Climax	YD	4	5	5	2	2	YD	YD	YD	19
5	Porsche	6	5	7	1	9	3	(6)	5	11	18 (19)
6	Ferrari	3	2	3	WD	YD	6	4	WD		18
7	Brabham-Climax						YD		4	4	6
8	Lotus-BRM		DNQ	YD	YD	YD	YD	12	6		1
—	Emeryson-Climax	NC				11		YD		WD	0
—	ENB-Maserati						16				0
—	Gilby-BRM					WD	YD	DNQ			0
—	LDS-Alfa Romeo									YD	0
—	Cooper-Alfa Romeo									YD	0
—	De Tomaso							DNQ			0
—	De Tomaso-OSCA							DNQ			0
Poz.	Takım	HOL	MON	BEL	FRA	BRİ	ALM	İTA	ABD	GAF	Puan

• Sadece en iyi beş sonuç şampiyonaya dahil edildi. Parantezsiz numaralar şampiyona puanları, parantezli numaralar toplam puanları gösterir.
• Kalın sonuçlar şampiyonaya sayılan puanlardır.

Şampiyona dışı yarışlar

Aşağıdaki yarışlar da 1962'de yapıldı ancak şampiyona kapsamına sayılmadı..

No	Tarih	Yarışın adı	Pist	Kazanan sürücü	Takımı	Rapor
1	2 Ocak 1962	V Cape Grand Prix	Killarney	Trevor Taylor	Lotus-Climax	Rapor
2	1 Nisan 1962	IV Brüksel Grand Prix	Heysel	Willy Mairesse	Ferrari	Rapor
3	14 Nisan 1962	III Lombank Trophy	Snetterton	Jim Clark	Lotus-Climax	Rapor
4	23 Nisan 1962	XIV Lavant Cup	Goodwood	Bruce McLaren	Cooper-Climax	Rapor
5	23 Nisan 1962	X Glover Trophy	Goodwood	Graham Hill	BRM	Rapor
6	23 Nisan 1962	XXII Pau Grand Prix	Pau	Maurice Trintignant	Lotus-Climax	Rapor
7	28 Nisan 1962	VII Aintree 200	Aintree	Jim Clark	Lotus-Climax	Rapor
8	12 Mayıs 1962	XV BRDC International Trophy	Silverstone	Graham Hill	BRM	Rapor
9	20 Mayıs1962	XX Napoli Grand Prix	Posillipo	Willy Mairesse	Ferrari	Rapor
10	11 Haziran 1962	I International 2000 Guineas	Mallory Park	John Surtees	Lola-Climax	Rapor
11	11 Haziran 1962	XIII Crystal Palace Trophy	Crystal Palace	Innes Ireland	Lotus-BRM	Rapor
12	1 Temmuz 1962	III Grand Prix de Reims	Reims	Bruce McLaren	Cooper-Climax	Rapor
13	15 Temmuz 1962	XII Solitude Grand Prix	Solitudering	Dan Gurney	Porsche	Rapor
14	12 Ağustos 1962	VIII Kanonloppet	Karlskoga	Masten Gregory	Lotus-BRM	Rapor
15	19 Ağustos 1962	I Mediterranean Grand Prix	Enna-Pergusa	Lorenzo Bandini	Ferrari	Rapor
16	25-26 Ağustos 1962	III Danimarka Grand Prix	Roskilde Ring	Jack Brabham	Lotus-Climax	Rapor
17	1 Eylül 1962	IX Gold Cup	Oulton Park	Jim Clark	Lotus-Climax	Rapor
18	4 Kasım 1962	I Meksika Grand Prix	Magdalena Mixhuca	Jim Clark	Lotus-Climax	Rapor
				Trevor Taylor
19	15 Aralık 1962	V Rand Grand Prix	Kyalami	Jim Clark	Lotus-Climax	Rapor
20	22 Aralık 1962	II Natal Grand Prix	Westmead	Trevor Taylor	Lotus-Climax	Rapor

Notlar

1. Sadece en iyi beş sonuç dikkate alındı. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir.