Amok Koşucusu (öykü)

Amok Koşucusu, Stefan Zweig'ın 1922'de yazdığı bir uzun öyküdür.

Amok Koşucusu

Der Amokläufer
1922 baskısı, Insel, Leipzig
Yazar	Stefan Zweig
Ülke	Almanya
Dil	Almanca
Yayım	1922

Öykü adını, Uzakdoğu'da bir tür cinnet hâlini târif etmek için kullanılan "amok" tâbirinden alır. Stefan Zweig'ın en önemli eserleri arasında yer alan eser, ölüm ve intihar kavramlarına odaklanır.^[1][2] Salt özetleme tekniği ile yazılmış, basit kurguya sahip, şiirsellikten uzak bir metindir.^[3] Kurgu ve anlatım açısından Lev Tolstoy 'un Kreutzer Sonat isimli uzun öyküsü ile benzerlikler taşımaktadır.

Konusu

Öykü, Hollanda sömürgesi olduğu dönemde Endonezya'da görev yapan bir hekimin, bir gemide Avrupa'ya yolculuk sırasında karşılaştığı bir başka yolcuya başından geçenleri anlatması etrafında gelişir. Kalküta'da yaşayan Alman asıllı anlatıcı, kimse tarafından görünmek istemediği için geceleri, herkes yattıktan sonra güverteye çıkan hekimle tanışır ve hayatının sırlarını öğrenir. Aslen Leipzig'li olan hekim, çalıştığı hastanenin para kasasına el uzattığı için yedi yıl önce bir çeşit sürgünle Endonezya'da bir göreve gönderilmiştir. Kendisinden başka beyazın yaşamadığı bu ücra yerde zamanla alkole bağımlı, depresif bir ruh haline girer. Oradaki sıkıcı hayatı sırasında bir gün Hollandalı varlıklı bir tüccarın güzel ve kibirli İngiliz karısı kürtaj talebiyle muayenehanesine gelir. Kadın, gizlilikle yapılmasını istediği bu kürtaj için yüklü bir miktar para vermeye hazırdır; bu teklifini oldukça küstahça ve doktordan hiçbir şekilde ricada bulunmaksızın yapar. Yıllardır bir Avrupalı kadınla karşılaşmayan hekim, kadından para değil, kendisini vermesini ister ve reddedilir. Ancak saplantılı bir aşkla bağlandığı bu kadını bir daha aklından çıkaramaz; pişman olup özür dilemek ve kadına yardımcı olmak için peşinden koşar.