Asonans

Asonans, bir şiirdeki bir veya birden fazla ünlü sesin tekrar edilmesiyle ahenkin sağlanmasıdır.^[1]

Örnekler

“	Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuşludur yolu yokuşludur Eşini gâib eyleyen kuş gibi kar Geçen eyyâm-ı nevbahârı arar Ey kulübün sürûd -ı şeydâsı Ey kebûterlerin neşideleri, O baharın bu işte ferdası Kapladı bir derin sükûta yerikarlar	”
—Cenap Şahabettin

Yukarıdaki şiirde (â), (e), (û) gibi ünlü sesler tekrarlanarak şiirde bir ahengin oluşması sağlanıyor.

“	Neysen sen, nefes sen, neylersin neyi Neyzensen, nefessen, neylersin neyi	”
—Ziya Osman Saba

Yukarıdaki şiirde de görüldüğü üzere (e) en çok kullanıldığı ve kulakta kaldığı için asonanstır.

Ayrıca Bakınız

• Aliterasyon