En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları
Assia Djebar
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Remove ads
Fatima-Zohra Imalayen (1936 30 Haziran - 6 Şubat 2015), Assia Djebar mahlası ile bilinen Cezayirli romancı, çevirmen ve film yapımcısıdır. Eserlerinin çoğu kadınların karşılaştığı engelleri ele almaktaydı ve kendisi de feminist duruşuyla dikkat çekiyordu. "Sık sık kadınların yazı hareketleriyle ilişkilendirilir, romanları açıkça Cezayirli kadınların soy ağacının oluşturulmasına odaklanır ve politik duruşu sömürge karşıtı olduğu kadar ataerkillik karşıtıdır."[1] Djebar, Kuzey Afrika'nın önde gelen ve en etkili yazarlarından biri olarak kabul edilir. 16 Haziran 2005'te Académie française'de, Mağrip'ten böyle bir tanınma elde eden ilk yazar seçildi. Çalışmalarının tamamı için 1996 Neustadt Uluslararası Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü. Sık sık Nobel Edebiyat Ödülü'ne aday gösterildi.[2]
.svg)
Remove ads
İlk yılları
Djebar, 30 Haziran 1936'da Şerşel, Cezayir'de, Berberi kökenli bir aile olan Taha Imalhayène ve Bahia Sahraoui'nin ailesinde Fatima-Zehra Imalayen olarak doğdu.[3] Aïn Defla Vilayeti, Cezayir yakınlarındaki küçük bir liman köyü olan Şerşel'de büyüdü. Djebar'ın babası gittiği bir ilkokul olan Mouzaïaville'de ona Fransızca öğretti. Daha sonra Djebar, Blida'daki Kur'an özel yatılı okuluna katıldı, bu okuldaki iki kızdan birisi idi. Cezayir'de bir lise olan Collège de Blida'da okudu ve sınıfındaki tek Müslüman oydu.[4] 1955'te Ecole normale de jeunes filles'e katıldı ve Fransa'nın en seçkin okullarında eğitim gören ilk Cezayirli ve Müslüman kadın oldu.[5] Cezayir Savaşı nedeniyle çalışmaları kesintiye uğradı, ancak daha sonra eğitimine Tunus'ta devam etti.[6]
Remove ads
Kariyeri
Özetle
Bakış açısı
1957'de ilk romanı La Soif'in ("Susuzluk") yayınlanması için Assia Djebar takma adını seçti. Bir sonraki yıl Les Impatients adlı bir kitap daha yayımladı. Ayrıca 1958'de, o ve Ahmed Ould-Rouïs, sonunda boşanmayla sonuçlanacak bir evliliğe imza attı. Djebar, Rabat Üniversitesi'nde (1959-1962) ve ardından Cezayir Üniversitesi'nde ders verdi.[7]
1962'de Djebar Cezayir'e döndü ve Les Enfants du Nouveau Monde'u yayınladı ve bunu 1967'de Les Alouettes Naïves takip etti. Yeniden Cezayir'e dönmeden önce 1965-1974 yılları arasında Paris'te yaşadı. 1980'de Cezayirli şair Malek Alloula ile yeniden evlendi. Çift, Cezayir Kültür Merkezi'nde araştırmacı görevinde bulundukları Paris'te yaşadı.[8]
1985'te Djebar, L'Amour, la fantasia'yı (Fantasia: Bir Cezayirli Süvari Alayı olarak çevrilir, Heinemann, 1993) yayınladı ve burada "dil konusundaki kararsızlığını, Batı eğitimli, Cezayirli, feminist, Müslüman bir entelektüel olarak tanımlanmasını, Cezayirli kadınların ve genel olarak kadınların sözcüsü olarak rolünü defalarca dile getirdi."[9]
2005 yılında Djebar, Fransız dilinin mirasını korumakla görevli ve "ölümsüzler" olarak bilinen üyeleri ömür boyu seçilen bir kurum olan Fransa'nın önde gelen edebiyat kurumu Académie française'ye seçildi. Kuzey Afrika'dan kuruma seçilen ilk yazar[10] ve Akademi'ye katılan beşinci kadındı.[11] Djebar, New York Üniversitesi'nde Frankofon edebiyatının Gümüş Kürsüsü profesörüydü.[7]
Djebar, özellikle kadınlar için artan hakların savunulması alanında, Arap dünyasında İslami reformun sesi olarak biliniyordu.[5]
Djebar, Şubat 2015'te 78 yaşında öldü.[12]
Remove ads
Ödülleri
1985'te L'Amour la Fantasia ile Fransız-Arap Dostluk Ödülü'nü kazandı.[13]
1996 yılında Djebar, dünya edebiyatına yaptığı katkılardan dolayı prestijli Neustadt Uluslararası Edebiyat Ödülü'nü kazandı.[14]
Ertesi yıl Marguerite Yourcenar Ödülü'nü kazandı.[13]
1998'de Uluslararası Palmi Ödülü'nü kazandı.[13]
2000 yılında Alman Kitap Ticareti Barış Ödülü'nü kazandı.[13]
Övgüler
30 Haziran 2017'de Google, romancıya doğumunun 81. yıl dönümü için bir Doodle hazırladı. Doodle, Arap Dünyasının tüm ülkelerine ulaştı.[15]
Eserleri
- La Soif, 1957 (İngilizce: The Mischief)
- Les impatients, 1958
- Les Enfants du Nouveau Monde, 1962 (İngilizce: Children of the New World: a novel, çeviri: Marjolijn De Jager: New York: Feminist Press at the City University of New York, 2005; 9781558615113)
- Les Alouettes naïves, 1967
- Poème pour une algérie heureuse, 1969
- Rouge l'aube
- L'Amour, la fantasia, 1985 (İngilizce: Fantasia: An Algerian Cavalcade, trans. Dorothy S. Blair; Portsmouth, N.H., Heinemann, 1993 (repr. 2003), 978-0435086213)
- Ombre sultane 1987 (İngilizce: A Sister to Scheherazade)
- Loin de Médine, (İngilizce: Far from Medina)
- Vaste est la prison, 1995 (İngilizce: So Vast the Prison, trans. Betsy Wing; Sydney: Duffy & Snellgrove, 2002; 9781876631383)
- Le blanc de l'Algérie, 1996 (İngilizce: Algerian White)
- Oran, langue morte, 1997 (İngilizce: The Tongue's Blood Does Not Run Dry: Algerian Stories)
- Les Nuits de Strasbourg, 1997
- Femmes d'Alger dans leur appartement (İngilizce: Women of Algiers in Their Apartment; Charlottesville: UP of Virginia, 1999; 9780813918808)
- La femme sans sépulture, 2002
- La disparition de la langue française, 2003
- Nulle part dans la maison de mon père, 2008
Sinema
- La Nouba des femmes du Mont Chenoua, 1977
- La Zerda ou les chants de l'oubli, 1979[4]
Remove ads
Kaynakça
Konuyla ilgili yayınlar
Dış bağlantılar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads