Bantam

Bantam, İngiliz Ordusu'nda minimum asker yüksekliği olan 160 cm (5,2 ft) sınırının altındaki askerleri tanımlayan bir terimdir.^[1]

I. Dünya Savaşı sırasında askere alma merkezlerinden birinin posteri

Birinci Dünya Savaşı sırasında İngiliz Ordusu, askere alınanlar için minimum yükseklik şartını 160 cm (5,2 ft)'den 150 cm (4,9 ft)'e düşürdü. Bu, kısa ama sağlıklı genç erkeklerin askere alınmasını sağladı.

Bantam birimleri, boy kısalığının zayıflık belirtisi sayılmadığı endüstriyel ve kömür madenciliği alanlarında çalışanlar arasından toplanmaya başlandı. Bantam ismi Endonezya'daki Bantam kasabasından geliyor ve bu kasabada küçük bir evcil kümes hayvanı olduğu iddia ediliyor. Bantamweight, 1880'lerde ortaya çıkan ve birçok önemli boksör üreten bir ağır sıklet kategorisiydi.

İlk Bantam taburları, İngiliz milletvekili Alfred Bigland'ın askere alma bürolarından reddedilen bir grup madencinin şehre geldiğini duymasının ardından Cheshire ve Birkenhead şehirlerinden toplandı. Madencilerden biri cüssesi nedeniyle reddedildikten sonra askere uygun olduğunu kanıtlamak için herhangi biri ile dövüşmeyi teklif etti ama altı kişi tarafından zorla dışarı çıkarıldı. Bantam adayları aslında fiziksel olarak ağır işlerde çalışmaya alışkın kişilerdi. Ama boylarının askerlik standardının altında kalması yüzünden sürekli reddediliyorlardı. Bigland, ruhu sağlıklı erkeklerin gereksiz yere reddedilmesine dayanamamış ve küçük bir savaş birimi kurmasına izin verilmesi için Savaş Dairesi'ne dilekçe vermişti.

Gerekli izin alındığında, haberler ülke geneline yayıldı ve daha önce askerlik bürolarından reddedilen erkekler Birkenhead şehrine ulaştı, Kasım 1914'te 3.000 asker başarılı bir şekilde iki yeni "Bantam taburuna" kabul edildi. Boyları için gerekli olan şart 147 cm (4,82 ft) ile 160 cm (5,2 ft) arasındaydı. Göğüs ölçüsü için gerekli olan şart ise ordu standardından 2.5 cm daha fazlaydı.

Bu askerler, The Birkenhead News isimli yerel bir gazetenin kendilerini "BBB" (Bigland's Birkenhead Bantams) isimli emaye rozetlerle onurlandırmasından sonra yerel kahraman oldular. Kısa süre sonra 15. ve 16. Taburlar, Cheshire Alayı olarak yeniden adlandırıldı ve Bantamlar bu alayda zorlu eğitimler aldıktan sonra 1917'de Arras Muharebesi gibi savaşın en zorlu savaşlarından bazılarında görev aldı. Bir diğer Bantam taburu 1915'te ortaya çıkan ve 1916'da Fransa'ya gönderilen Gloucestershire Alayı'na bağlı 14. Tabur'du (Batı İngiltere).^[2] Son olarak Bourlon Muharebesi sırasında neredeyse yok edilen Bantam askerlerinden 35. ve 40. tümen olmak üzere iki tümen oluşturuldu. Ağır kayıplar, özelleştirilmiş ordu tünelleme şirketlerine ve tank alaylarına yapılan transferler, zorunlu askerlik hizmetinin getirilmesi ve daha uzun boylu adamlar tarafından değiştirilmesi sonucunda Bantam birimleri diğer İngiliz birimlerinden ayırt edilemez hale geldi.

Konu hakkında Sidney Allinson, "Bantamlar: Birinci Dünya Savaşı'nın Öyküsü" isminde bir kitap yayınladı.^[3]