Elision

Elysion (/ɪˈlɪzi.əm, ɪˈlɪʒəm/^[1]), diğer adlarıyla Elysion Tarlaları (Grekçe: Ἠλύσιον πεδίον, Ēlýsion pedíon), Elysion Ovaları veya Elysion Diyarı, zaman içinde gelişen ve bazı Yunan dini ve felsefi mezhep ve kültlerince benimsenen bir ahiret anlayışıdır. Başlangıçta, Yunan yeraltı dünyası olan Hades'in alanından ayrı tutulmuştur. Yalnızca tanrılarla akraba olan ölümlüler ve diğer kahramanlar, Styx Nehri'ni geçerek buraya kabul edilebilirdi. Sonraları, buraya girebilecekler arasına tanrılar tarafından seçilenler, erdemliler ve kahramanlar da eklendi. Ölümlerinden sonra Elysion Tarlaları'nda kalacak, kutsanmış ve mutlu bir ahiret yaşayacak ve hayattayken keyif aldıkları şeylerle vakit geçirebileceklerdi.^{[2][3][4][5][6][7]}

Franz Nadorp'un Goethe'nin Elysium'a Varışı adlı eseri

Homeros'a göre Elysion Tarlaları, Okeanos nehrinin yakınında, Dünya'nın batı ucunda yer alıyordu.^[2] Yunan şair Hesiodos döneminde ise Elysion, "Mutlu Adalar" veya "Kutsanmışların Adaları" olarak da bilinir hale geldi ve Dünya'nın batı sınırında, okyanusun sonunda konumlandırıldı.^[2][8][9] Thebaili şair Pindaros ise "Kutsanmışların Adaları"nı tek bir ada olarak tasvir etmiş ve burayı gölgelik parklarla, atletik ve müzikal faaliyetlerle zaman geçiren sakinleriyle betimlemiştir.^[2][3]

Elysion'un yöneticisi kaynaklara göre değişiklik gösterir: Pindaros ve Hesiodos, yönetici olarak Kronos'u adlandırırken,^[10] Homeros ise Odysseia adlı eserinde burada sarışın Rhadamanthys'in yaşadığını belirtir.^{[7][8][11][12]} "Kutsanmışların Adası" ayrıca, Samsatlı Lukianos'un 2. yüzyılda yazdığı mizahi roman Gerçek Bir Hikaye'de (A True Story) yer almaktadır.

Kelime kökeni

Muhtemelen eski Yunancaya Minos dilinden geçmiştir. Daha önceleri eski Mısır'da ialu (daha eski iaru) kelimesi bulunmakta ölülerin gittiği bolluk ve ölümsüzlük bulunan kamış tarlaları (eski Mısır dili:sekhet iaru / ialu) anlamında kullanılmaktaydı. Yıldırım tarafından vurulmuş kişi veya yer anlamlarına gelen enelysion, enelysios kelimesinden türemiştir. Bu yerin Zeus tarafından yıldırım ile vurularak kutsanmış olduğu düşünülmektedir.