I. Aleksandr (Rusya)

I. Aleksandr (Rusça: Александр I Павлович, Aleksandr I Pavloviç), (23 Aralık [EU 12 Aralık] 1777 - 1 Aralık [EU 19 Kasım] 1825)^[1], Rusya imparatorudur. Ayrıca ilk Romanov mensubu Polonya kralı, Litvanya ve Finlandiya grandüküydü.^[2]

I. Aleksandr
Rusya imparatoru
Hüküm süresi	23 Mart 1801 – 1 Aralık 1825
Taç giymesi	15 Eylül 1801
Önce gelen	I. Pavel
Sonra gelen	I. Nikolay
Polonya kralı Litvanya büyük dükü
Hüküm süresi	1815 – 1825
Önce gelen	Stanisław August
Sonra gelen	I. Nikolay
Finlandiya grandükü
Hüküm süresi	1809 – 1825
Önce gelen	IV. Gustav Adolf
Sonra gelen	I. Nikolay
Doğum	23 Aralık 1777(1777-12-23) Sankt-Peterburg
Ölüm	1 Aralık 1864 (86 yaşında) Taganrog
Eş(ler)i	Louise of Baden
Hanedan	Romanov Hanedanı
Babası	I. Pavel
Annesi	Sophie Dorothea of Württemberg
Dini	Rus Ortodoks
İmza

Çocukluğu

23 Aralık 1777 Sankt-Peterburg'da, daha sonra İmparator I. Pavel olacak olan, Grandük Pavel Petroviç ile Württemberg Dükü'nün kızı Maria Fyodorovna'nın çocuğu olarak dünyaya geldi. Küçük kardeşi Kostantin ile beraber, II. Katerina tarafından yetiştirildi. 15 yaşındayken, Baden Prensi'nin kızı Louise ile evlendi. Louise, evlendikten sonra Elizabeth Alexeievna ismini aldı. Askeri, dini ve idari eğitimlerini çok iyi öğrendi.^[3]

Tahta geçişi ve saltanatı

23 Mart 1801 (Rus takvimiyle 11 Mart 1801) tarihinde, babası I. Pavel saray darbesi düzenlenerek öldürüldü. Ertesi gün, I. Aleksandr tahta çıktı. Aynı yıl, 15 Eylül'de taç giydi.

Reformlar

1. Aleksandr, 1. (Deli) Petro'nun kurduğu idari düzeni değiştirerek, ülkeyi anayasal monarşiyle yönetmeye başladı. İlk önce, Petro'nun kurduğu Loncaları (Collegium) kaldırıp, yerine bakanlık sistemini getirdi. Ülke, ‘’Guberniya’' denilen bölgere bölündü. 1810 yılında, arkadaşı Mikhail Speransky'nin önerisi üzerine, Rus Senato Konsülü ve Rus Parlamentosu açıldı. Senato Konsülü 4 bölümden oluşmaktaydı: Yasama Bölümü, Sivil ve Dini Bölüm, Ekonomi Bölümü, Bilim ve Ticaret Bölümü. Bu yılda, Napolyon Devrim Savaşları'ndan dolayı, reformlar durdurulmak zorunda kaldı.

Napolyon Devrim Savaşları

1801 yılında Birleşik Krallıkla barış yaptı. Aynı yıl, Kutsal Roma-Germen İmparatorluğu ve Prusya Krallığı ile görüşmelere başladı. Aynı yılın ekiminde yaşanan kısa süreli barış, yapılan görüşmeleri geçersiz kıldı. Bu barış döneminde, Fransızlar ile Ruslar birbirine yaklaşır oldular. Ama sonra araları bozuldu.

1804'ün sonlarında, Birleşik Krallık, İsveç ve Rusya koalisyon kurdu. 1805 yılının başında, Avusturya da bu koalisyona katıldı. Koalisyon ve Fransızlar arasında, 1805 yılında Austerlitz Muharebesi ve 1807 yılında Eylau Muharebesi meydana geldi. Koalisyon, ikisinde de yenildi. Kıta Avrupası'nda tek kalan Rusya İmparatorluğu, Fransa'yla barış imzalamak zorunda kaldı.

Fransızlarla savaşı bitiren Ruslar, diğer düşmanlarına karşı odaklanma şansı buldu. Osmanlılarla olan 1806-1812 Osmanlı-Rus Savaşı'nı ve İsveçle olan Finlandiya Savaşı'nı bitirdi. İki savaştan da karlı çıkmasına karşın, Rusya Tilsit Antlaşması maddesi uyarınca, Fransa'dan beklediği yardımı bulamadı.

Bunun üzerine Rusya, Avusturya ve Prusya ile ittifak kurup, Fransa'ya savaş ilan etti. Fransa’da, Rusya’yı işgale etmeye başladı (24 Haziran). Fransızların Rusya'da yenilmesi üzerine, Napolyon ülkesine geri döndü. 1815'te Paris Antlaşması'yla Napolyon Devrim Savaşları bitti.

Napolyon Devrim Savaşları sonrası

Napolyon Devrim Savaşları bittikten sonra Aleksandr, yaptığı reformların devamını getirmedi. Keyfi bir yönetim yapmaya başladı. Bu dönemde önemli sayılabilecek tek olay, Rusların Yunan İhtilali'nde Yunanlara destek verip Navarin’de Osmanlı Donanması’nı yakmasıdır.^[4][5]İskender'in gençliğinden kız kardeşi Ekaterina Pavlovna ile yakın ve çok kişisel bir ilişkisi vardı. 1793'te Ortodoksluk'ta Elizaveta Alekseevna adını alan Baden Karl Ludwig'in Uçbeyi'nin kızı Louise Maria Augusta (1779-1826) ile evlendi. Her iki kızı da erken çocukluk döneminde öldü:

• Maria (18 (29) 1799 - 27 Haziran (8 Temmuz) 1800)
• Elizabeth (3 (15) Kasım 1806 - 30 Nisan (12 Mayıs) 1808)

15 yıl boyunca, Maria Naryshkina (doğumdaki soyadı Chetvertinskaya) ile açıkça ilişkilendirildi ve ancak sadakatsizliğinden emin olduktan sonra ondan ayrılmak zorunda kaldı. Naryshkina'dan ayrıldıktan sonra, bir süre Babolovsky Sarayı'nda bir saray bankacısının kızı olan Portekizli Sophie Velho ile bir araya geldi.

Ölümü

1825 yılının sonbaharında, Aleksandr'ın eşi hastalanır. Tedavisi için, eşiyle beraber Taganrog'a gider. Yolda giderken tifo hastalığını kapar. Aynı yıl, 1 Aralık'ta (Rus takvimine göre 19 Kasım) Taganrog'da ölür. Rusların resmi kayıtlarına göre, ceset Sankt Petersburg'a gömülür. Halk arasındaki yaygın söyletiye göre, Aleksandr Taganrog'da 1825 yılında ölmemiştir. Bazı araştırmacılar izin belgeleri almadan Alexandre'ın mezarını açtıktan sonra mezarın boş çıktığını duyurmuştur. Tarihçilere göre o inzivaya çekilebilmek için kendini ölü gibi göstermiştir. Tagangrog'dan ayrılıp, Tomsk şehrine yerleşmiştir.^[6] 1864 yılında gerçekten ölmüştür.