Kınalı keklik

Kınalı keklik (Alectoris chukar), sülüngiller (Phasianidae) familyasından bir kuş türü.

Kınalı keklik
Korunma durumu
Asgari endişe altında (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia Şube: Chordata Sınıf: Aves Takım: Galliformes (Tavuksular) Familya: Phasianidae (Sülüngiller) Cins: Alectoris Tür: A. chukar
İkili adlandırma
Alectoris chukar Gray, 1830

Morfoloji

Topluca bir kuş olup, 32–35 cm büyüklüğündedirler. Açık kahverengi arkaları, gri göğüsleri ve kahverengimsi sarı karınları vardır. Yüz siyah bir gerdanlıkla beyazdır. Pas rengi çizgili böğürleri ve kırmızı bacakları vardır. Kaya kekliğine çok benzerdir ama arkası daha kahverengidir ve ön boyunda sarımsı bir belirtisi vardır. Mükemmel tanımlanan gerdanlığı, Kırmızı bacaklı keklikten (Alectoris rufa) bu türü ayırır.

Besini

Tohumlar ve bazı böceklerden oluşan geniş bir beslenmesi vardır; yine de sarkık arpağan veya dam arpağanı denilen Bromus tectorum türü kuvvetli yiyecek tercihidir. Kış ve İlkbahar ayları arasında özellikle Ocak, Şubat, Mart ve Nisan aylarında soğuk hava şartları nedeniyle yiyecek sıkıntısı çektiklerinden dolayı genellikle sulak, Dere kenarlarına, kaynak suları olan ve kar erimiş yerlere gelirler.

Üreme

Alectoris chukar falki

Kuru, açık ve çoğunlukla tepelik ülkede yerleşik bir üreyendir. 8-20 yumurta koyduğu eksik olarak çizilen bir yer kazımasında yuva yapar.

Yayılımı

Türkiye'nin sık ormanlık ve ovalık alanları hariç Türkiye'nin hemen her yerinde görülür.

Pakistan'ın ulusal kuşudur ve ismi Urdu dilinde Chakhoor'dan türetilir.

Irak Bölgesel Kürt yönetimi'nin ulusal kuşudur^[1][2]

Avcılık

Keklikleri yakalamanın insanlara göre çeşitleri vardır. Bazı kişiler keklikleri tüfek ile avlar bazıları da kendi yaptıkları tuzaklar ile yakalarlar. Kışın kar yüzünden yem bulamayan keklikler yem serilmiş tuzağın yanına gelirler. Her bir ilmek için, tahtadan yapılmış bir de küçük kazık vardır. Küçük kazıklar, toprağa saplandığı andan itibaren "dik" durabilmektedirler. Çok sayıda ilmek, belirli bir sıralama içinde toprağa saplanır ve iplerin üzeri toprakla itina ile örtülür. İlmeklerin aralarına da rastgele buğday serpilir. Yemlenmeye gelen keklik, bu iplerin arasında dolaşırken ayakları veya kafası ilmeğe girince, ilmek büzüşerek hayvanı boğazından veya ayaklarından yakalamış olur.^[3]