Maverdi

Latince Alboacen (972-1058) olarak bilinen Ebû el-Hasan 'Alî İbn Muhammed İbn Habîb el-Mâverdî (972-1058), Şafiî mezhebi hukukçusudur. Siyasal çalkantılar döneminde din, hükûmet, hilafet, kamu ve anayasa hukuku üzerine çalışmalar yaptı.

Biyografi

Maverdi 972 yılında Basra'da doğdu. Bazı yazarlar ailesinin Kürt olduğunu iddia ederler.^[1][2] Şafiî tarihçi el-Hatib el-Bağdadi (d. 463/1072) babasını bir gül suyu satıcısı olduğunu söyler. Maverdi fıkha ilgi duyuyordu. İlk fıkıh eğitimini Basra da Mu'tezile âlimi Abdülvâhid b. Hüseyin es-Saymerî'den aldı. Daha sonra Bağdat'a giderek Ebû Hâmid el-İsferâyînî, Ebû Muhammed Abdullah b. Muhammed el-Bâfî ve diğer bazı âlimlerden ders aldı Abbasi Halifesi Kaim bin Emrullah döneminde diplomat ve kadı olarak çalıştı.^[3] 1046 yılında siyaset sahnesinden çekildi ve kendini sadece kitap yazmaya verdi. Maverdi Bağdat'ta 27 Mayıs 1058 yılında öldü.^[4]

Eserler

• Al-Ahkam al-Sultania w'al-Wilayat al-Diniyya (Hükûmetin Yönetmelikleri)
• Qanun al-Wazarah (Bakanlar Kanunları)
• Kitab Nasihat al-Mulk (Yöneticilere Samimi Tavsiye Kitabı)
• Kitab Aadab al-Dunya w'al-Din (Din ve Bu Dünya Ahlakı)
• Peygamberlik Personaları