Otobiyografi

Otobiyografi ya da öz yaşam öyküsü, yazarın kendi yaşam öyküsünü anlattığı edebiyat türüdür. Kaynak olarak kişi kendini ve aile büyüklerinden aldığı bilgileri kullanır. Yazarın kendinden söz ederken nesnel olması zor olduğundan otobiyografi yazmak güçtür. Otobiyografilerde yazar kendine ait sanat eserleri, düşünceleri ve yaptığı ya da katkısının olduğu önemli işleri okuyucuya aktarır. Bu yazılı anlatım türü aynı zamanda iyi bir belgeseldir. Bu alanda çalışacaklara ve yazarın yaşadığı dönemin özelliklerine kaynaklık eder.^[1]

Alice Thornton'un otobiyografisinin başlık sayfası (1875)

Otobiyografinin belirleyici özellikleri

• Otobiyografi düşünsel planla yazılır.
• Yazar daha çok kendisini öne çıkartabilir.
• Biyografilerde objektif olunmalıdır.
• Otobiyografi kişinin şahsını kendi diliyle anlatmasıdır.
• Gerçekler göz ardı edilmemelidir.
• Gerçekler olduğu gibi aktarılmalı, kurmacaya gidilmemelidir.

Tarihçe

Plutarkhos'un Romalıları anlattığı Hayatlar kitabı ilk biyografi kabul edilir. Ancak Batı da bu türün yaygınlaşması 16. yüzyıldan sonradır.

Etimoloji

Oto sözcüğü Eski Yunanca autós (αυτός, “kendi”) sözcüğünden alıntıdır. Biyografi sözcüğü biyo ve grafi sözcüklerinin birleştirilmesi ile oluşturulmuştur. Bio (βίος) Eski Yunanca "hayat" anlamına gelir, graf ise "yazı, çizgi" anlamındaki Eski Yunanca graphḗ (γραφή) kelimesine dayanır.

Ayrıca bakınız

• Biyografi
• Öğretici metinler