Piloti

Pilotiler, yapıyı yerden ya da sudan yukarı kaldıran desteklerdir; sütun, direk veya kazık şeklinde olabilirler. Geleneksel olarak Asya ve İskandinavya’daki balıkçı kulübeleri gibi kazık ve direk evlerinde ahşap malzeme ile, ya da Avustralya’nın tropik kuzey bölgelerindeki Eski Queenslander tipi yükseltilmiş evlerde (burada “kütükler” olarak adlandırılır) görülürler.^[1] Pilotiler, modern mimarinin de temel öğelerindendir ve Le Corbusier tarafından “Mimarlığın Beş İlkesi” manifestosunda özellikle vurgulanmıştır.

Modern mimari: Moskova'daki Narkomfin apartman kompleksi, Moisei Ginzburg (1930).

Tel Aviv'in Beyaz Kent kısmındaki Engel Evi. Mimar: Zeev Rechter, 1933. Modern mimarinin sembollerinden biri haline gelen bir konut binası. Tel Aviv'de pilotiler üzerinde inşa edilen ilk yapıdır.

Cambridge Queens' College'daki Erasmus binası (1959). Basil Spence tarafından tasarlanmış ve tasarımı doğrudan Le Corbusier'den esinlenilmiştir.

Florida Üniversitesi (1979). Binanın altında yemyeşil bitki örtüsü için yer bırakılmış. Beton pilotiler görülebiliyor.

Paul Rudolph'un Singapur'daki The Concourse (1994) yapısı büyük pilotiler tarafından destekleniyor.

İşlevi

Modern mimaride pilotiler, yapının zemin katında taşıyıcı kolonlar şeklinde görülmektedir. Bu uygulamaya en iyi örneklerden biri, Le Corbusier’nin Poissy’deki Villa Savoye yapısıdır. Bir diğer örnek ise Patrick Gwynne’in Surrey'deki The Homewood adlı yapısıdır.

Pilotiler taşıyıcı işlevleri haricinde yapıyı yükselterek kütleyi hafifletir ve altından dolaşıma imkan tanır.^[2] Yapının toprakla ilişkisini incelterek alt kısımda otopark, bahçe veya giriş yolu düzenlenmesine, böylece üstteki kütle mimari olarak hafiflik ve süzülme etkisi kazanmasına olanak sağlar. Kasırgaya açık bölgelerde ise pilotiler, yaşam alanını tipik fırtına dalgalarının seviyesinin üzerine çıkarmak için kullanılabilir.

Le Corbusier, pilotileri ince kolonlardan Unité d’Habitation'daki masif Brütalist görünümlere kadar farklı biçimlerde kullanmıştır. Bu çeşitlilik, toprak, insan ve yapıların en verimli şekilde birlikte çalıştığı "makine gibi işleyen" bir mimari düzen idealinin bir parçasıdır.