Tango (oyun)

Tango, Polonyalı oyun ve köşe yazarı ve karikatürist Slawomir Mrozek’in Absürt tiyatro’yu en iyi yansıtan oyunlarından biri. Totaliter mekanizmaların yaratılmasının toplumsal biyolojik, psikolojik gözlem ve analizini yapan bu oyun, yazara uluslararası ün kazandırmıştır. İlk olarak 1964'te "Dialog" adlı edebiyat dergisinde yayınlanan eser, 1965'te Varşova'da sahnelendi.^[1] Oyun Türkçenin yanı sıra İngilizce, Almanca, Fransızca, İtalyanca da dahil, pek çok dile çevrildi.^[1][2] Türkiye'de bu oyun AST tarafından, 2001 yılının Aralık ayında sergilendi.^[3][4]

Tango
Tango
Yazar	Sławomir Mrożek
Karakterler	Artur Ala Edek Eugeniusz Eugenia Eleonora Stomil
İlk gösterim	1965[1]
İlk gösterildiği yer	Varşova
Ülke	Polonya
Orijinal dil	Lehçe
Tür	Absürt tiyatro

Karakterler

• Artur – Stomil ve Eleonora'nın oğlu
• Ala – Artur'un kuzeni ve nişanlısı
• Edek – "Bıyıklı adam", Eleonora'nın aşığı, Stomil ailesinin düzenli ziyaretçisi
• Eugeniusz – Artur'un dayısı ve Eugenia'nın kardeşi
• Eugenia – Artur'un büyükannesi
• Eleonora – Artur'un annesi
• Stomil – Artur'un babası

Konu

Arthur ve ailesi, yani iki farklı nesil arasındaki çatışmaya dayanmaktadır. Arthur'un anne-babası Eleonora ve Stomil toplum tarafından kabul edilmiş yerleşik kurallara uymayan iki asidir. Arthur da anne-babası gibi direnişini bir amaca dayandırmak zorundadır. Onun yaşadığı eve anne-babasının aksine, düzen getirmeyi amaç edinmesi iki nesil arasında bir güç mücadelesine neden olur. Oyun iki grup, iki taraf arasındaki güç savaşı üzerine kurgulanmıştır. Tarihte okuduklarımızın ve çağımızda tanık olduğumuzun aksine, yaşlı kuşak var olan değerlere aykırı davranmaktadır.^[5] Genç bir tıp öğrencisi olan Arthur kendinden önceki iki nesli temsil eden anne-babası ve büyükannesi ve büyük amcası ile sürekli çatışma halindedir. Bu çatışmanın nedeni Arthur'un onların yaşadığı kuralsız ve bohem hayata karşı oluşudur. Oyunda, genç kuşak gelenekçi, kuralcı, disiplinli ve yasakçı olarak gösterilirken; yaşlı kuşak yenilikçi, kuralsız, disiplinsiz ve asi olarak sergilenir. Oyundaki absürtlük de kuşklar arasında kurulan bu ters ve çapraz bağlantıda yatmaktadır.^[6]