En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları

Zero Mostel

Amerikalı sinema oyuncusu (1915 – 1977) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden

Zero Mostel
Remove ads

Samuel Joel "Zero" Mostel (28 Şubat 1915 - 8 Eylül 1977) Amerikalı oyuncu, şarkıcı. Sahne ve ekranda, en iyi komedyenlerden biri olarak tanındı. Tiyatro sahnesinde Damdaki Kemancı müzikalinde çarpıcı başrol Tevye'yi oynadı, A Funny Thing Happened on the Way to the Forum'da (Aptallar Şehri) sahnede ve perdede başrol Pseudolus karakterini, Mel Brooks'un The Producers'ın (Yapımcılar, 1967) filminde Max Bialystock karakterini canlandırdı. Mostel, Don Richardson'ın bir öğrencisiydi ve kas hafızasına dayalı bir oyunculuk tekniği kullandı.[1][2][3] 1950'lerde kara listeye alındı; Amerikan Karşıtı Faaliyetleri İzleme Komitesi nezdinde yaptığı ifade kamuoyunda geniş yankı bulmuştu. Mostel daha sonra Hollywood kara listesine alınacak The Front (1976) adlı drama filminde Woody Allen ile birlikte rol aldı ve Mostel'in En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında Britanya Akademisi Film Ödülü'ne aday gösterildi.

Pratik Bilgiler Doğum, Ölüm ...

Mostel bir Obie Ödülü ve üç kez Tony Ödülü sahibi oldu. Aynı zamanda 1979'da ölümünden sonra alındığı American Theatre Hall of Fame'in de üyesidir.[4]

Remove ads

Kariyeri

Özetle
Bakış açısı

1941'de Manhattan şehir merkezinde bir gece kulübü olan Café Society, profesyonel bir komedyen olma ve düzenli bir rol oynama teklifiyle Mostel'e başvurdu. Mostel kabul etti ve sonraki birkaç ay içinde Café Society'nin ana cazibe merkezi haline geldi. Burada, "Sam Mostel" in bir çizgi roman için uygun olmadığını düşünen kulüp sahibi Barney Josephson'ın emriyle basın ajanı Ivan Black tarafından yaratılan Zero sahne adını benimsedi. Arkadaşları arasında da Zee olarak anıldı.[5]

Yükselişi

Thumb
1960 yılı civarında Mostel.

Mostel'in profesyonel olarak yükselişi hızlı oldu. 1942'de Café Society'deki maaşı haftada 40 dolardan 450 dolara çıktı; radyo programlarında yer aldı, iki Broadway gösterisinde (Keep Them Laughing, Top-Notchers) rol aldı, Paramount Theatre'da oynadı, bir Metro-Goldwyn-Mayer filminde (Du Barry Was a Lady) yer aldı ve La Martinique'e haftada 4.000 $'dan sözleşme yaptı. Ayrıca performans tarzını etkileyen Yidiş tiyatrosunda Cameo görünümler yaptı. 1943'te Life dergisi onu "şu anda yaşayan en komik Amerikalı" olarak tanımladı.[6]

Mart 1943'te Mostel, ABD Ordusu tarafından askere alındı. Mostel, Ordu hizmeti hakkında çeşitli bilgiler vermesine rağmen, kayıtlar, belirsiz bir fiziksel engel nedeniyle Ağustos 1943'te onurlu bir şekilde terhis edildiğini gösteriyor. Daha sonra 1945'e kadar USO (United Service Organizations) aracılığıyla askerleri eğlendirdi.[7]

Mostel, aktris ve dansçı olan Kathryn (Kate) Cecilia Harkin ile iki yıllık bir birliktelikten sonra 2 Temmuz 1944'te evlendi. Çift, Harkin'in "Rockette" olduğu Radio City Music Hall'da tanışmıştı.[8] Yeni karısı Yahudi olmayan bir kadın olduğu için evlilik, Ortodoks Yahudi ebeveynleriyle ilişkilerinde sorunlara neden oldu, hatta Zero Mostel'in annesi Kate veya torunlarıyla hiç tanışmadı.[9]

Ölümü

Hayatının son dört ayında, Mostel, kilosunu 304'ten 215 pound'a düşüren beslenme açısından sağlıksız bir diyet (daha sonra arkadaşları tarafından açlık diyeti olarak tanımlanır) yaptı. Philadelphia'da Arnold Wesker'ın yeni oyunu The Merchant (Mostel'in Shakespeare'in Shylock eserinin yeniden tasarlanmış bir versiyonunu oynadığı) provaları sırasında soyunma odasına düştü ve Thomas Jefferson Üniversite Hastanesine götürüldü. Solunum bozukluğu teşhisi kondu ve tehlikede olmadığına ve yakında taburcu edileceğine inanılıyordu. Ancak 8 Eylül 1977'de Mostel baş dönmesinden şikayet etti ve bilincini kaybetti. Doktorlar onu tedavi edemediler ve o akşam öldüğü açıklandı. Aort anevrizması geçirdiğine inanılıyor.[10]

Wesker, oyunu kapsayan, şehir dışındaki sıkıntıları anlatan ve Zero Mostel'in ölümüyle sonuçlanan Shylock'un Doğuşu ve Zero Mostel'in Ölümü adlı bir kitap yazdı.[11]

Son istekleri doğrultusunda ailesi herhangi bir cenaze töreni veya başka bir anma töreni düzenlemedi. Mostel, ölümünün ardından yakıldı; küllerinin yeri herkes tarafından bilinmemektedir.[12]

Remove ads

Çalışmaları

Filmografi

Daha fazla bilgi Yıl, Başlık ...

Televizyon

Daha fazla bilgi Yıl, Başlık ...

Sahne

Daha fazla bilgi Yıl, Başlık ...

Hakkındaki eserler

  • Zero Mostel, Robert Frank'ın Bir Kitap Fotoğrafını Okuyor (New York Times, 1963)
  • Zero Mostel'in Kötüler Kitabı [İsrail Shenker ile, fotoğraflar Alex Gotfryd] (Doubleday, 1976)
Remove ads

Ödüller ve adaylıklar

Daha fazla bilgi Yıl, Ödül ...

Kaynakça

Dış bağlantılar

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads