Diri

Ayrıca bakınız: diri

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): diˈɾi
• Heceleme: Di‧ri

Özel ad

Diri (belirtme hâli Diri'yi)

1. Hem erkek ismi hem de kız ismi.

Çekimleme

Diri adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Diri	—
belirtme		Diri'yi	—
yönelme		Diri'ye	—
bulunma		Diri'de	—
ayrılma		Diri'den	—
tamlayan		Diri'nin	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Diri'm	—
	belirtme	Diri'mi	—
	yönelme	Diri'me	—
	bulunma	Diri'mde	—
	ayrılma	Diri'mden	—
	tamlayan	Diri'min	—
2. tekil	yalın	Diri'n	—
	belirtme	Diri'ni	—
	yönelme	Diri'ne	—
	bulunma	Diri'nde	—
	ayrılma	Diri'nden	—
	tamlayan	Diri'nin	—
3. tekil	yalın	Diri'si	—
	belirtme	Diri'sini	—
	yönelme	Diri'sine	—
	bulunma	Diri'sinde	—
	ayrılma	Diri'sinden	—
	tamlayan	Diri'sinin	—
1. çoğul	yalın	Diri'miz	—
	belirtme	Diri'mizi	—
	yönelme	Diri'mize	—
	bulunma	Diri'mizde	—
	ayrılma	Diri'mizden	—
	tamlayan	Diri'mizin	—
2. çoğul	yalın	Diri'niz	—
	belirtme	Diri'nizi	—
	yönelme	Diri'nize	—
	bulunma	Diri'nizde	—
	ayrılma	Diri'nizden	—
	tamlayan	Diri'nizin	—
3. çoğul	yalın	Diri'si —
	belirtme	Diri'sini —
	yönelme	Diri'sine —
	bulunma	Diri'sinde —
	ayrılma	Diri'sinden —
	tamlayan	Diri'sinin —

Türetilmiş kavramlar

• Diri'yken, Diri'yle, Diri'yse, Dirici, Diricik, Dirili, Dirisiz

Kaynakça

• Yurtsever, Erk (1997). Türkçe Adlar Derlemesi. İstanbul: Türk Dünyası Araştırma Vakfı. ISBN 975-498-112-4.