abide

Ayrıca bakınız: Abide

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ɑbɯdɛ

Köken

Arapça ābid (kalan), Türkçede 20. yy başlarından itibaren Fransızca "monument" karşılığı olarak kullanılmıştır.

Ad

abide (belirtme hâli abideyi, çoğulu abideler)

1. (yapılar, tarih) Tarihî ehemmiyeti olan bir hadiseye veya tarihî bir şahsa hatıra olarak koyulan nişangâh, heykel vs., anıt, estelik
   • Bu hatlar, bu çiniler, bu nakışlar olmasa bu abideler de olmazdı. - Orhan Seyfi Orhon
2. Kadim devirlere ait medeniyet eseri.
   • Pek eski bir âbide olan Yeşil Câmi’in bu yenilik hâli işte bu tâmirden ileri geliyor - Ahmet Hâşim
3. Yadigâr.

Çekimleme

abide adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		abide	abideler
belirtme		abideyi	abideleri
yönelme		abideye	abidelere
bulunma		abidede	abidelerde
ayrılma		abideden	abidelerden
tamlayan		abidenin	abidelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	abidem	abidelerim
	belirtme	abidemi	abidelerimi
	yönelme	abideme	abidelerime
	bulunma	abidemde	abidelerimde
	ayrılma	abidemden	abidelerimden
	tamlayan	abidemin	abidelerimin
2. tekil	yalın	abiden	abidelerin
	belirtme	abideni	abidelerini
	yönelme	abidene	abidelerine
	bulunma	abidende	abidelerinde
	ayrılma	abidenden	abidelerinden
	tamlayan	abidenin	abidelerinin
3. tekil	yalın	abidesi	abideleri
	belirtme	abidesini	abidelerini
	yönelme	abidesine	abidelerine
	bulunma	abidesinde	abidelerinde
	ayrılma	abidesinden	abidelerinden
	tamlayan	abidesinin	abidelerinin
1. çoğul	yalın	abidemiz	abidelerimiz
	belirtme	abidemizi	abidelerimizi
	yönelme	abidemize	abidelerimize
	bulunma	abidemizde	abidelerimizde
	ayrılma	abidemizden	abidelerimizden
	tamlayan	abidemizin	abidelerimizin
2. çoğul	yalın	abideniz	abideleriniz
	belirtme	abidenizi	abidelerinizi
	yönelme	abidenize	abidelerinize
	bulunma	abidenizde	abidelerinizde
	ayrılma	abidenizden	abidelerinizden
	tamlayan	abidenizin	abidelerinizin
3. çoğul	yalın	abidesi abideleri
	belirtme	abidesini abidelerini
	yönelme	abidesine abidelerine
	bulunma	abidesinde abidelerinde
	ayrılma	abidesinden abidelerinden
	tamlayan	abidesinin abidelerinin

Türetilmiş kavramlar

• abideleşmek

Ad

abide

1. abi (ad) sözcüğünün bulunma tekil çekimi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "abide" maddesi

İngilizce

Eylem

abide (üçüncü tekil kişi geniş zaman abides, şimdiki zaman abiding, geçmiş zaman ve yakın geçmiş zaman abode)

1. çekmek, tahammül etmek, dayanmak

Zazaca

Söyleniş

• Heceleme: a‧bi‧de

Köken

Osmanlı Türkçesi آبده‎ (âbide) sözcüğünden nakledildi, Arapça آبِدة‎ (ʾābide) sözcüğünden.

Ad

abide e (çoğulu abidey)

1. abide