baras

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi برص‎ (baras) sözcüğünden devralındı. Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça بَرَص‎ (baraṣ) sözcüğünden alıntıdır.

Ad

baras (belirtme hâli barası, çoğulu baraslar)

1. abraşlık

Çekimleme

baras adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		baras	baraslar
belirtme		barası	barasları
yönelme		barasa	baraslara
bulunma		barasta	baraslarda
ayrılma		barastan	baraslardan
tamlayan		barasın	barasların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	barasım	baraslarım
	belirtme	barasımı	baraslarımı
	yönelme	barasıma	baraslarıma
	bulunma	barasımda	baraslarımda
	ayrılma	barasımdan	baraslarımdan
	tamlayan	barasımın	baraslarımın
2. tekil	yalın	barasın	barasların
	belirtme	barasını	baraslarını
	yönelme	barasına	baraslarına
	bulunma	barasında	baraslarında
	ayrılma	barasından	baraslarından
	tamlayan	barasının	baraslarının
3. tekil	yalın	barası	barasları
	belirtme	barasını	baraslarını
	yönelme	barasına	baraslarına
	bulunma	barasında	baraslarında
	ayrılma	barasından	baraslarından
	tamlayan	barasının	baraslarının
1. çoğul	yalın	barasımız	baraslarımız
	belirtme	barasımızı	baraslarımızı
	yönelme	barasımıza	baraslarımıza
	bulunma	barasımızda	baraslarımızda
	ayrılma	barasımızdan	baraslarımızdan
	tamlayan	barasımızın	baraslarımızın
2. çoğul	yalın	barasınız	baraslarınız
	belirtme	barasınızı	baraslarınızı
	yönelme	barasınıza	baraslarınıza
	bulunma	barasınızda	baraslarınızda
	ayrılma	barasınızdan	baraslarınızdan
	tamlayan	barasınızın	baraslarınızın
3. çoğul	yalın	barası barasları
	belirtme	barasını baraslarını
	yönelme	barasına baraslarına
	bulunma	barasında baraslarında
	ayrılma	barasından baraslarından
	tamlayan	barasının baraslarının

Kaynakça

• Kubbealtı Lugatı: "BARAS – BERAS"